таджы́кскі, ‑ая, ‑ае.
Які мае адносіны да таджыкаў, які належыць, уласцівы ім. 
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
таджы́кскі, ‑ая, ‑ае.
Які мае адносіны да таджыкаў, які належыць, уласцівы ім. 
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
тамі́льскі, ‑ая, ‑ае.
Які мае адносіны да тамілаў, які належыць, уласцівы ім. 
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
танга́нскі, ‑ая, ‑ае.
Які мае адносіны да танганцаў, які належыць, уласцівы ім. 
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
та́цкі, ‑ая, ‑ае.
Які мае адносіны да татаў, які належыць, уласцівы ім. 
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
туві́нскі, ‑ая, ‑ае.
Які мае адносіны да тувінцаў, які належыць, уласцівы ім. 
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
хака́скі, ‑ая, ‑ае.
Які мае адносіны да хакасаў, які належыць, уласцівы ім. 
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
хе́цкі, ‑ая, ‑ае.
Які мае адносіны да хетаў, які належыць, уласцівы ім. 
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
чэрке́скі, ‑ая, ‑ае.
Які мае адносіны да чэркесаў, які належыць, уласцівы ім. 
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
чэчэ́нскі, ‑ая, ‑ае.
Які мае адносіны да чэчэнцаў, які належыць, уласцівы ім. 
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
эзо́паўскі, ‑ая, ‑ае.
Багаты алегорыямі, намёкамі з мэтай скрыць прамы сэнс выказвання. 
[Ад імя старажытнагрэчаскага байкапісца Эзопа.]
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)