расхлусі́цца, ‑хлушуся, ‑хлусішся, ‑хлусіцца; зак.

Разм. Пачаць хлусіць многа і доўга.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

сакату́н, ‑а, м.

Разм. Той, хто многа, не сціхаючы, гаворыць; балбатун.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

тысячато́нны, ‑ая, ‑ае.

Які важыць тысячу тон або вельмі многа тон.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

ці́ністы, ‑ая, ‑ае.

Пакрыты цінай, у якім многа ціны. Ціністая завадзь.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

язджа́лы, ‑ая, ‑ае.

Такі, па якім многа ездзілі; біты. Язджалая дарога.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

воз, -а, мн. вазы́, вазо́ў, м.

1. Сродак гужавога транспарту, прызначаны для язды і перавозкі грузаў; калёсы.

Класці сена на в.

2. Нагружаныя паклажай калёсы, сані і пад., а таксама колькасць таго, што можа змясціцца на павозцы.

Везці в. сена.

В. дроў.

Што з воза ўпала, тое прапала (прыказка). Цэлы в. навін (перан.: вельмі многа). Вазамі вазіць (надта многа). Цягнуць в. (перан.: выконваць усю асноўную работу).

|| прым. вазавы́, -а́я, -о́е.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)

зве́даць, -аю, -аеш, -ае; зак., што.

1. Атрымаць звесткі аб чым-н., пазнаць што-н.

З. невядомае.

2. Спазнаць на вопыце, перажыць.

З. многа гора.

|| незак. зве́дваць, -аю, -аеш, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)

заліва́ць, -а́ю, -а́еш, -а́е; незак.

1. гл. заліць¹.

2. Ілгаць, расказваць байкі (разм., неадабр.).

Не залівай, усё роўна не паверым.

3. Многа, часта піць (разм.).

Апошні час ён вельмі залівае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)

панамо́чваць, -аю, -аеш, -ае; -аны; зак.

1. каго-што і чаго. Намачыць усё, многае або ўсіх, многіх.

П. каноплі.

2. што і чаго. Мочачы, прыгатаваць многа чаго-н.

П. яблыкаў.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)

перачыта́ць, -а́ю, -а́еш, -а́е; -а́ны; зак., каго-што.

1. Прачытаць нанава.

П.

Кузьму Чорнага.

2. Прачытаць многа чаго-н.

П. усе газеты.

|| незак. перачы́тваць, -аю, -аеш, -ае (да 1 знач.).

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)