1.Высок. Ахоўнік, абаронца. Армія — страж нашых граніц./увобразнымужыв.[Лес] спрадвеку стаіць, нібы нязменны і зоркі страж, вакол вёскі, дзе я нарадзіўся і вырас.Сачанка.
2.перан. Той, хто заўсёды на варце, за працай. — Будзем знаёмы: Волкаў Антон Пятровіч. Дык вы, малады чалавек, не паспелі на кватэру стаць, а ўжо адразу і за працу. Хаця, я вас разумею, вы, так сказаць, страж пяра...Даніленка.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
салі́дны
(фр. solide, ад лац. solidus = трывалы)
1) моцны, добра зроблены (напр. с-ая пабудова);
2) які вылучаецца грунтоўнасцю, глыбінёй, сур’ёзнасцю (напр. с-ая аргументацыя);
3) важны, аўтарытэтны (напр. с. вучоны);
4) мажны, поўны (напр. с. мужчына);
5) не вельмі малады, сталы (напр. с. узрост);
6) значны па памеру, сіле (напр. с. капітал).
Слоўнік іншамоўных слоў. Актуальная лексіка (А. Булыка, 2005, правапіс да 2008 г.)
Ма́лец, ма́ліц, ма́ляц ’падлетак, юнак ад 14 да 18 год’ (ТСБМ, Чуд., Др.-Падб., Нас., Шат., Касп., Бяльк., Мат. Маг., Яруш., Пан. дыс.; маг., КЭС; докш., Янк. Мат.; паўн.-бел., Сл. ПЗБ), ’нежанаты малады чалавек, хлопец’ (Мядзв.; полац., Нар. лекс.), ’прыслужнік, служка’ (Нас.), ма́лец‑вы́растачак ’падлетак’ (Нар. Гом.). Рус.цвяр.мале́ц ’халасцяк’, смал.ма́лец ’парабак’, паўд. ’казак’, ст.-рус.малецъ ’падлетак’, польск.malec ’малы хлопец, хлопчык або маладая дзяўчынка, малое дзіця’, серб.-харв.ма̏лац ’тс’. Прасл.malьcь. Да малы́ (гл.).
гэ́та малады́ з. вучо́ны — э́то молодо́й дарови́тый учёный;
2. (на што и с инф.) спосо́бный;
стало́вая ~на прапусці́ць за дзень ты́сячу чалаве́к — столо́вая спосо́бна пропусти́ть в день ты́сячу челове́к;
з. на ўся́кія шту́кі — спосо́бен на вся́кие шту́ки
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
па́раснік Зараснік; малады лясок; драбналессе (БРС). Тое ж парасля́ (Сал., Стол.), пароснік (Лёзн.), па́руснічак (Калінк.), парасе́лькі (Маз., Талст.), па́расць (Мсцісл.Юрч.), порасць, па́рась, порась (Слаўг.), паросцень (Краснап.Бяльк.), порасля (Стол.).
Беларускія геаграфічныя назвы. Тапаграфія. Гідралогія. (І. Яшкін, 1971, правапіс да 2008 г.)
Пераво́ды1 ’плёткі, што жанчыны пераносяць з хаты ў хату’ (Нас.), параўн. рус.смал.пераво́дки, пск.перево́дни, арханг., цвяр.перево́ды ’тс’. З пера- і вод‑ < вадзі́ць, ве́сці (гл.). Параўн. яшчэ бел.зводы ’плёткі’ і рус.переводить вести ’нагаворваць’.
Пераво́ды2 (перэво́ды), перэво́дзіны ’адно з вясельных застолляў (пасля вяселля)’ (ТС). Польск.przewodziny ’перыяд вяселля, калі малады забірае сваю жонку дамоў’, рус.отво́ды ’тс’. Да пера- і весці (гл.) — яшчэ ў недалёкім мінулым маладая перабіралася ў дом маладога пешшу, — як правіла, маладыя былі з аднае ці з блізкае вёскі.
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
chicken
[ˈtʃɪkɪn]1.
n.
1) ку́рыца f.
2) кура́ціна f.
3) малада́я пту́шка
4) Sl. малада́я жанчы́на або́ дзяўчы́на
5) Sl. баягу́з -а m.
2.
adj.
1) куры́ны
2) малады́
she is no spring chicken — яна́ не малада́я
3) Sl. баязьлі́вы
•
- chicken out
Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)
забі́ты, ‑ая, ‑ае.
1.Дзеепрым.зал.пр.ад забіць 1.
2.узнач.наз.забі́ты, ‑ага, м. Той, каго забілі. У хвіліны зацішша байцы хавалі забітых, санітаркі перавязвалі раненых.Мележ.Крушынскі толькі адным вокам зірнуў на забітага.Бядуля.
3.узнач.прым. Прыніжаны, запалоханы, даведзены да атупення. Гэта была кабета ціхая, забітая, бо пан Баранкевіч, як даведаўся Лабановіч потым, у сям’і быў чалавек жорсткі.Колас.У цёмным, забітым, прыгнечаным мужыку малады юнак убачыў чалавека.Івашын.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
капірава́ць, ‑рую, ‑руеш, ‑руе; незак., каго-што.
1. Знімаць, рабіць копію з чаго‑н. Капіраваць чарцяжы. Капіраваць карціну.
2.перан. Пераймаць, падрабляць чые‑н. рухі, міміку і пад. Паліцэйскія заходзіліся ад таго, як трапна капіраваў фельдфебеля малады паліцэйскі.Мікуліч.// Слепа пераймаць што‑н., некрытычна карыстацца чым‑н. Пісьменнік не захапляецца выпадковымі з’явамі жыцця, не капіруе яго, а, глыбока асэнсаваўшы падзеі, раскрывае заканамернасць гістарычнага працэсу.Арабей.
3. Друкаваць што‑н. з дапамогай гектографа, светапісу, капіравальнага апарата.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
люд, ‑у, М ‑дзе, м., зб.
Разм.
1. Народ, людзі. Над краем вайна лютавала, І гінуў наш люд у галечы.Хведаровіч.//звычайназазначэннем. Група людзей, якія належаць да якога‑н. асяроддзя. Працоўны люд. □ Вайсковы люд і люд цывільны Вакзалы поўнілі сабой.Колас.
2. Зборышча людзей, натоўп. Каля клуба чутна гранне: Там пад звонкія лады Ладзіць дружбу ды каханне Люд шчаслівы малады.Гілевіч.Знаёмая плошча... Хвалюецца люд. Здарова, зямля[к], здарова, паэт!Вялюгін.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)