усмакта́ць сов. всоса́ть, впита́ть, втяну́ть; поглоти́ть;

по́мпа з вадо́й ~та́ла пясо́к — насо́с с водо́й всоса́л (втяну́л) песо́к;

зямля́ ўсмакта́ла ві́льгаць — земля́ всоса́ла (впита́ла) вла́гу

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

усо́хнуць сов.

1. (затвердеть) засо́хнуть;

зямля́ ўсо́хла — земля́ засо́хла;

2. (уменьшиться в весе при высыхании) усо́хнуть;

3. засо́хнуть, зача́хнуть;

дрэ́ва ўсо́хла — де́рево засо́хло (зача́хло)

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

Ґе́лда ’неўрадлівая шаравата-белая глеба; зямля, якую цяжка апрацоўваць’ (Яшкін.). Ці не з польск. giełda ’натоўп, цісканіна, таўкатня’ (> ’утаптанае месца’ > ’неўрадлівая глеба’)? Аб польск. слове гл. Слаўскі, 1, 277.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

loam

[loʊm]

n.

1) гліня́ная абма́зка, сама́н -у m.

2) ураджа́йная зямля́; глі́на й пясо́к зь перагно́ем

•

- clay loam

- sandy loam

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

eavesdrop

[ˈi:vzdrɑ:p]

1.

v.i.

падслухо́ўваць

2.

n.

1) капе́ж капяжу́ m.

2) зямля́ пад на́вісьсю стра́хі (куды́ сьцяка́е капе́ж), падстрэ́шша n.

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

revolve [rɪˈvɒlv] v. круці́цца, вярце́цца (вакол сваёй восі);

The fan revolved slowly. Вентылятар павольна круціўся;

revolve around/round smth. вярце́цца вако́л чаго́-н.;

The earth revolves around the sun. Зямля верціцца вакол Сонца.

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

verhéißen

* vt высок. абяца́ць, прадка́зваць (поспех і г.д.); абяца́ць (выздараўленне і г.д.)

◊ das verhéißene Land — запаве́тная зямля́

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

бады́ль, ‑я, м.

Тое, што і бадыліна. Хлопец блукаў вачыма па агародзе Раманюкоў, дзе тлустая, чорная зямля, кукурузныя бадылі, маса лісцяў яблынь, вінаграду і гародніны сведчылі, што тут сабраны багаты ўраджай. Карпюк.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

Мамуты ’сорт сталовых буракоў’ (паст., Сл. ПЗБ; астр., Сцяшк. Сл.). З польск. mamut ’мамант, Elephas primigenius’, якое ўтварыў Людлоф у 1696 г. з якуцк. mamma ’зямля’ (Варш. сл., 2, 870).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

нотаге́я

(н.-лац. notogea, ад гр. notos = поўдзень + ge = зямля)

адно з трох асноўных зоагеаграфічных падраздзяленняў сушы, якое ўключае Аўстралію (параўн. неагея і арктагея).

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)