тыле́цыя
(н.-лац. tilletia)
базідыяльны грыб сям. тылецыевых, які развіваецца на раслінах сям. злакавых, асаковых.
Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)
фізадэ́рма
(н.-лац. physoderma)
ніжэйшы грыб сям. кладахітрыдыевых, які паразітуе на вышэйшых, пераважна балотных раслінах.
Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)
цыбо́рыя
(н.-лац. ciboria)
сумчаты грыб сям. склератыніевых, які развіваецца на суквеццях вольхі і асіны.
Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)
эмерыцэло́псіс
(н.-лац. emericellopsis)
сумчаты грыб сям. еўроцыевых, які развіваецца ў глебе і ў вадзе.
Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)
эпіхлёэ
(н.-лац. epichloe)
сумчаты грыб сям. спарыннёвых, які паразітуе на злаках, узбуджае іх хваробы.
Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)
Мы́шак ’мышасты конь’ (шальч., Сл. ПЗБ). Відаць, паланізм. Параўн. польск. myszak ’назва вала’. Бел. лексема названа паводле шэрага колеру каня.
◎ Мыша́к 1 ’плотавы гарошак, Vida sepium L.’ (маг., Кіс.), ветк. ’мышыны гарошак, Vida сгасса L.’ (Мат. Гом.), віц. мыш’як ’гарошак, што расце ў жыце’ (Бел. хр. дыял.). У выніку намінацыі з мышыны гарошак, параўн. паст. мышыны гарошак ’тс’ (Сл. ПЗБ), міёр. мышынъи гарошък ’тс’ (Жыв. сл., Бяльк.). Да мыш (гл.). У выніку кантамінацыі назваў мышыны гарошак і ляд ’тс’ утварылася бяроз. мышы ляд ’тс’ (Нар. лекс.). Ляд узыходзіць да ляда, параўн. рус. лядвенец, лядник, польск. lędźwiec, славац. ľadnlk, Vadnica < прасл. lędbribcb.
◎ Мыша́к 2 ’неядомы грыб’ (мсцісл., З нар. сл.; касцюк., Жыв. сл.); мышам, мышшакі, мышичча — агульная назва неядомых грыбоў (Юрч., Анік., Нас., Бяльк.). Утварылася ў выніку намінацыі словазлучэння мышыны(я) грыб(ы) ’тс’ (кругл., Жыв. сл.; бялын., Нар. сл.). Параўн. таксама мышшак, мышам ’мышыныя фекаліі’ (Нас., Шат.).
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
Жаўця́к 1 ’жоўты пясок’ (ТСБМ). Ад прыметніка жоўты (гл.) быў утвораны адцягнены назоўнік на ‑ь (žьltь > жоўць), адкуль з суфіксам ‑ак назва носьбіта адзнакі (параўн. жвірак ’від глебы’).
*Жаўця́к 2, жовтя́к, жовте́к ’грыб махавік, Xerocomus’ (камян., драг., Жыв. сл., 189, 190). Утварэнне, як і жаўцяк 1, магчыма, пад уздзеяннем мадэлі назваў грыбоў сіня́к, пазня́к, якія ўтвараліся непасрэдна ад прыметніка з мяккай асновай (гл. Сцяц., Афікс. наз., 131).
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
аідыёпс
(н.-лац. oidiopsis)
недасканалы грыб сям. маніліевых, які паразітуе на лісці флёксаў і іншых раслін.
Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)
аскаспо́ра
(н.-лац. ascospora)
сумчаты грыб сям. мучністарасяных, які развіваецца на лісці вішні, слівы, сцёблах бабовых.
Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)
асмапо́р
(н.-лац. osmoporus)
губавы базідыяльны грыб сям. паліспоравых, які расце на мёртвай драўніне хвойных парод.
Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)