паблі́зу, прысл. і прыназ.

1. прысл. Блізка, непадалёку.

Рэчка ёсць п.

2. прыназ. з Р. Указвае на размяшчэнне блізка ад чаго-н.

Вёска стала п. возера.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

го́рка-салёны, -ая, -ае.

1. Горкага і салёнага смаку.

Горка-салёная мікстура.

2. Пра ваду: які ўтрымлівае горкія, галоўным чынам сернакіслыя солі (спец.).

Горка-салёнае возера.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

Вазярэц ’пасёлак, вуліцы якога размешчаны паабапал возера’ (Яшк.). Да возера.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

абязры́бець, ‑ее; зак.

Стаць бязрыбным. Возера абязрыбела.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

Erie, Lake

[,leɪkˈɪri]

во́зера І́ры, Э́ры

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

паскіда́ць, -а́ю, -а́еш, -а́е; -а́ны і паскі́дваць, -аю, -аеш, -ае; -аны; зак., каго-што.

Скінуць усё, многае або ўсіх, многіх.

Хлопцы паскідалі адзенне і хутчэй у возера.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

ліма́н, -а, мн. -ы, -аў, м.

Заліў, утвораны морам у нізоўях ракі, а таксама салёнае возера паблізу мора, звычайна багатае на лячэбныя гразі.

|| прым. ліма́нны, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

мыс, -а, М мы́се, мн. -ы, -аў, м.

Частка сушы, якая выдаецца ў мора, возера.

|| памянш. мысо́к, -ска́, мн. -скі́, -ско́ў, м. (разм.).

|| прым. мы́савы, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

блішча́ць, -шчу́, -шчы́ш, -шчы́ць; -шчы́м, -шчыце́, -шча́ць; -шчы́; незак.

1. Свяціцца або адсвечваць роўным святлом.

Боты блішчаць.

Возера блішчыць.

2. Свяціцца (пра вочы).

Вочы блішчаць ад радасці.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

Вазяры́шча ’дно былога возера’ (Бяльк., Яшк.). Да возера. Словаўтварэнне, як папялішча, іржышча, бульбянішча.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)