Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)
прыгалу́біць, ‑блю, ‑біш, ‑біць; зак., каго.
Нар.-паэт. Прылашчыць. Маці, баючыся раззлаваць бацьку ці не патрапіць яму, не адважваецца нават прыгалубіць.. [Лёдзю], а калі і галубіць, дык употай.Карпаў.Праўда, Пецю.. [айчым] ніколі не прыгалубіў, як бацька, не цікавіўся яго справамі, але і не быў грубы з ім у абыходжанні.Няхай.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
зава́біць, ‑блю, ‑біш, ‑біць; зак., каго-што.
1. Хітрасцю прымусіць прыйсці куды‑н., апынуцца дзе‑н. Камандаванне атрада даручыла Вользе завабіць немца ў лес.«Работніца і сялянка».
2. Захапіць, зачараваць сваім хараством; прывабіць. На позніх гатунках спакусліва красаваліся буйныя чырвоныя яблыкі — здавалася, для таго, каб завабіць сюды падарожніка.Колас.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
páuken
vi
1) біць у літа́ўры
2) разм. бараба́ніць (на раялі)
3) разм. зубры́ць
4) фехтава́ць
Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)
Ля́панка ’стрэльба з куркамі’ (стол., ТС). Да ля́паць1 ’біць з шумам, са стукам’.
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
Паце́пваць ’час ад часу злёгку сцепаць, рабіць сутаргавыя рухі (звычайна плячамі)’ (ТСБМ), паце́пацца ’чухацца’ (пух., Сл. ПЗБ), це́пацца ’уздрыгваць’ (ТС), драг.тыпстэ́ ’настойліва трэсці’ (Лучыц-Федарэц). Да па- і ⁺цепці, цепаць, параўн. укр.ти́птися ’трэсціся (едучы на возе)’, тепти́, рус.тепти́ ’біць’, польск.tepać, н.-луж.śepaś, в.-луж.čepać, чэш.tepati ’біцца, стукаць, пульсаваць’, ’чаканіць’, славац.tepať, славен.tȇpsti ’біць, таўчы, удараць’, ’душыць адзін аднаго’, ’біць бізуном, дубцом’, серб.-харв.по̀тепати се ’пабіцца з кім-небудзь’, потѐпсти се ’тс’, ’паткнуцца’, ц.-слав.тети (тепу). Прасл.te(p)ti, tepǫ. Гукапераймальнае: аснова tap‑ маецца ў цюркскіх і ўграфінскіх мовах (з перастаноўкай зычных) у ст.-грэч.πατάξω ’біць, удараць’, ’разбіваць (войска)’ (Фасмер, 4, 44–45; Махэк₂, 640).
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
belabor
[bɪˈleɪbər]
Brit. belabour, v.t.
1) мо́цна біць, лупцава́ць
2) зьдзе́квацца з каго́-чаго́, зьдзе́кліва насьміха́цца з каго́-чаго́, над кім-чым
Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)
whale
I[hweɪl]1.
n.
кіт -а́m.
2.
v.i.
палява́ць на кіто́ў; лаві́ць кіто́ў
II[hweɪl]
v.t., informal
біць, хваста́ць; сьцяба́ць, лупцава́ць
Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)