сычу́г, ‑а, м.

Адзін з аддзелаў страўніка жвачных жывёл.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

фунтаві́к, ‑а, м.

Разм. Гіра вагой у адзін фунт.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

фунто́вы, ‑ая, ‑ае.

Вагой у адзін фунт. Фунтовая гіра.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

фу́тавы, ‑ая, ‑ае.

Даўжынёй у адзін фут. Футавая мера.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

цы́цэра, нескл., н.

Спец. Адзін з буйных друкарскіх шрыфтоў.

[Ад імя Цыцэрона, «Пісьмы» якога былі надрукаваны ў 1467 г. такім шрыфтам.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

one

[wʌn]

1.

n.

1) адзі́н -наго́ m., адна́ f., адно́ n.

one by one — адзі́н па адны́м

at one — як адзі́н, у зго́дзе

2) (замяня́е ране́й ужы́ты назо́ўнік)

I gave him the one he wanted — Я даў яму́ то́е, што ён хаце́ў

3) адно́ цэ́лае

to make one —

а) быць адны́м (з гру́пы, па́ртыі)

б) злучы́цца з кім; ажані́цца з кім

one and all — усе́

2.

adj.

1) адзі́н

а) one apple — адзі́н я́блык

б) I saw him one day last week — Я ба́чыў яго́ аднаго́ дня на міну́лым ты́дні

2) такі́ са́мы

They held one opinion — Яны́ былі тае́ са́мае ду́мкі

3) не́йкі, адзі́н

One John Brown was elected — Вы́бралі не́йкага Джона Браўна

4) няшма́т

one or two — не́калькі

5) пе́ршы

а) room one — пако́й ну́мар адзі́н

б) volume one — пе́ршы том

3.

pron.

(ужыва́ецца безасабо́ва)

One never knows what may happen — Ніко́лі ня ве́даеш, што мо́жа зда́рыцца

One must observe the rules — Трэ́ба трыма́цца пра́вілаў

one another — адзі́н аднаго́

They were in one another’s way — Яны́ заміна́лі адзі́н аднаму́

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)

приёмII (метод) прыём, -му м.;

худо́жественный приём маста́цкі прыём;

эффекти́вный приём эфекты́ўны прыём;

в оди́н, два, три приёма за адзі́н, два, тры разы́; адны́м, двума́, трыма́ захо́дамі;

на оди́н, два, три приёма на адзі́н, два, тры разы́.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (актуальны правапіс)

Першажэ́дны ’выдатны, адмысловы’ (гродз., Жыв. НС). З польск. pierwszorzędnyадзін з першых, галоўны’.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

дубле́т, -а, Ме́це, мн. -ы, -аў, м.

1. Адзін з двух аднолькавых прадметаў, другі экзэмпляр якой-н. рэчы.

Д. кнігі ў бібліятэцы.

2. Два выстралы запар па адной цэлі з двухствольнай стрэльбы.

|| прым. дубле́тны, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)

ранжи́р прям., перен. ранжы́р, -ру м.;

по ранжи́ру па ранжы́ру;

под оди́н ранжи́р подвести́ пад адзі́н ранжы́р падве́сці.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (актуальны правапіс)