папо́віч, -а, мн. -ы, -аў, м. (разм.).

Сын папа; чалавек, які паходзіць з духоўнага роду.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

папо́йка, -і, ДМ -по́йцы, мн. -і, -по́ек, ж. (разм.).

Гулянка з багатай выпіўкай, п’янка.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

папо́мніць, -ню, -ніш, -ніць; зак., каго-што і з дадан.

Надоўга запомніць (што-н. непрыемнае).

Папомніш, як з такімі звязвацца.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

папо́ўна, -ы, мн. -ы, -аў, ж. (разм.).

Дачка папа.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

папо́ўначы, прысл.

Пасля 12 гадзін ночы.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

папо́ўніцца, 1 і 2 ас. не ўжыв., -іцца; зак., чым.

Стаць паўнейшым, павялічыцца.

Атрад папоўніўся новымі байцамі.

|| незак. папаўня́цца, -я́ецца.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

папо́ўніцы, прысл. (разм.).

На поўны рот, прагна (есці).

Умінаць п. хлеб.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

папо́ўніць, -ню, -ніш, -ніць; -нены; зак., што чым.

Павялічыць дабаўленнем новага да чаго-н., што ёсць.

П. роту байцамі.

П. свае веды.

|| незак. папаўня́ць, -я́ю, -я́еш, -я́е.

|| наз. папаўне́нне, -я, н.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

папо́ўскі гл. поп.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

папрабава́ць гл. прабаваць.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)