Verbum

бландзі́ністы, ‑ая, ‑ае.

Разм. Светларусы, бялявы. [Волечка] высокая ростам, з пышнымі бландзіністымі валасамі, густа прычэсанымі пад хусцінку. Чорны.

бліндзі́раваць, ‑рую, ‑руеш, ‑руе; зак. і незак., што.

Уст. Дадаткова ўмацаваць (умацоўваць) ваенныя збудаванні, караблі і пад.

вы́бурыць, ‑ру, ‑рыш, ‑рыць; зак., што.

Спец. Зрабіць у зямлі, горнай народзе бурам (адтуліну, свідравіну і пад.).

вы́рынуць, ‑ну, ‑неш, ‑не; зак.

Абл. Нечакана з’явіцца. Як з-пад зямлі, ..[капітан Гулявіцкі] вырынуў з глыбокай траншэі. Сабаленка.

вя́ліцца, ‑ліцца; зак.

1. Падсушвацца на сонцы, ветры (пра мяса, рыбу і пад.).

2. Зал. да вяліць.

гарні́р, ‑у, м.

Прыправа з агародніны, круп і пад. да рыбных і мясных страў. Шніцэль з гарнірам.

[Ад фр. garnir — упрыгожваць.]

аканапа́ціць, ‑пачу, ‑паціш, ‑паціць; зак., што.

Пазабіваць, пазатыкаць пазы, шчыліны пакуллем, мохам і пад. Аканапаціць хату, вокны.

анто́німы, ‑аў; адз. антонім, ‑а, м.

Пары слоў з процілеглым значэннем: праўда — хлусня, дабро — зло і пад.

[Ад грэч. anti — супраць і onyma — імя, назва.]

загру́зчык, ‑а, м.

1. Рабочы, заняты загрузкай домны, плавільнай печы і пад.

2. Загрузачны апарат або машына.

заілі́ць, ‑ліць; зак., што.

Запоўніць, несці пяском, ілам і пад. Змыты з адхону грунт заіліў дно канала.