дэгазі́раваць, ‑рую, ‑руеш, ‑руе; зак. і незак., што.

Правесці (праводзіць) дэгазацыю чаго‑н. Дэгазіраваць мясцовасць.

[Ад фр. dégazer.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

дэз...

Прыстаўка, якая абазначае выдаленне, знішчэнне, спыненне або адсутнасць чаго‑н., напрыклад: дэзінфекцыя, дэзарганізацыя, дэзінфармацыя.

[Фр. dés... — ад..., раз...]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

дэстру́кцыя, ‑і, ж.

Парушэнне або разбурэнне нармальнай структуры чаго‑н. Дэструкцыя палімераў. Дэструкцыя шклопадобнага цела.

[Лац. destructio.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

кампане́нт, ‑а, М ‑яце, м.

Кніжн. Састаўная частка чаго‑н. Кампаненты хімічнага злучэння. Кампанент сказа.

[Ад лац. componens, componentis — састаўная частка.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

крышы́льшчык, ‑а, м.

Той, хто крышыць што‑н., прафесіянальна займаецца крышэннем чаго‑н. Крышыльшчык тытуню.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

лая́льнасць, ‑і, ж.

Уласцівасць лаяльнага; лаяльныя адносіны да каго‑, чаго‑н. Лаяльнасць паводзін. Праявіць лаяльнасць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

лугава́ць, ‑гую, ‑гуеш, ‑гуе; незак., што.

Дадаваць да чаго‑н. луг ​2, шчолак. Лугаваць ваду.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

меліярава́ць, ‑рую, ‑руеш, ‑руе; зак. і незак., што.

Правесці (праводзіць) меліярацыю чаго‑н. Меліяраваць зямлю.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

муніцыпалізава́ць, ‑зую, ‑зуеш, ‑зуе; зак. і незак., што.

Правесці (праводзіць) муніцыпалізацыю чаго‑н. Муніцыпалізаваць ўласнасць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

мы́йка, ‑і, ДМ ‑йцы; Р мн. мыек; ж.

Машына, прыстасаванне для мыцця чаго‑н.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)