Verbum

прымыка́ць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; незак.

1. Незак. да прымкнуць.

2. Размяшчацца ў непасрэднай блізкасці да чаго‑н., прылягаць да чаго‑н. [Адзін бок сенажаці] губляўся далёка ў кустах, другі прымыкаў да вялікага возера. Чарнышэвіч.

3. У граматыцы — быць у залежнасці ў форме прымыкання.

сучле́ніць, ‑ню, ‑ніш, ‑ніць; зак., што.

1. Кніжн. Злучыць разам (асобныя часткі чаго‑н.).

2. Змацаваць (асобныя часткі, дэталі, секцыі чаго‑н.). Сучленіць секцыі цеплавоза.

3. (звычайна ў форме дзеепрым. зал. пр.). Змацаваць рухомым або паўрухомым злучэннем (пра косці, храсткі).

засцерага́льнік, ‑а, м.

Прыстасаванне ў механізме, якое засцерагае ад небяспечных дзеянняў чаго‑н. Электрычны засцерагальнік.

змяшча́льны, ‑ая, ‑ае.

Здольны ўмясціць вялікую колькасць каго‑, чаго‑н.; ёмісты. Змяшчальны бак. Змяшчальнае памяшканне.

зажы́ліць, ‑жылю, ‑жыліш, ‑жыліць; зак., што.

Разм. Не вярнуць чаго‑н., прысвоіць. Зажыліць чужыя грошы.

заклінава́цца, ‑нуецца; зак.

Перастаць рухацца ў выніку шчыльнага прыціскання да чаго‑н. Затвор вінтоўкі заклінаваўся.

закрэ́пка, ‑і, ДМ ‑пцы; Р мн. ‑пак; ж.

Прыстасаванне для змацавання, замацоўвання чаго‑н.

заме́раць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; зак., што.

Спец. Зрабіць вымярэнне чаго‑н. Замераць участак. Замераць выпрацоўку.

вы́шмаргнуць, ‑ну, ‑неш, ‑не; зак., што.

Выцягнуць рыўком з чаго‑н. Вышмаргнуць нітку з іголкі.

вы́шчыпаць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; зак., што.

Вырваць шчыпкамі ўсё ці частку чаго‑н. Вышчыпаць цыбулі.