аняме́чыць, ‑чу, ‑чыш, ‑чыць; зак., каго.

Прымусіць стаць падобным на немца па мове і звычаях.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

апо́шліць, ‑лю, ‑ліш, ‑ліць; зак., каго-што.

Зрабіць пошлым; выставіць як дробнае, нікчэмнае. Апошліць пачуцці.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

адахво́ціцца, ‑ахвочуся, ‑ахвоцішся, ‑ахвоціцца; зак.

Перастаць хацець чаго‑н., страціць ахвоту да каго‑, чаго‑н.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

абеззара́зіць, ‑ражу, ‑разіш, ‑разіць; зак., каго-што.

Знішчыць чым‑н. хваробныя мікробы, дэзінфіцыраваць. Абеззаразіць паветра.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

абкуса́ць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; зак., каго-што.

Кусаючы, аб’есці, абгрызці з усіх бакоў. Абкусаць яблык.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

абла́піць, ‑плю, ‑піш, ‑піць; зак., каго-што.

Разм. Абхапіць лапамі. Мядзведзь аблапіў калоду. // Абняць рукамі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

абля́паць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; зак., каго-што.

Разм. Апырскаць, запэцкаць чым‑н. Абляпаць боты граззю.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

абхарашы́ць, ‑рашу, ‑рошыш, ‑рошыць; зак., каго-што.

Прыдаць каму‑, чаму‑н. належны выгляд, упрыгожыць; паправіць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

абая́нне, ‑я, н.

Прыцягальная сіла каго‑, чаго‑н.; прывабнасць. Абаянне маладосці. Знаходзіцца пад абаяннем музыкі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

дэзінфарма́цыя, ‑і, ж.

Распаўсюджанне няправільных або фальшывых звестак з мэтай увесці каго‑н. у зман.

[Ад фр. dés — ад‑, раз- і informer — паведамляць, апавяшчаць.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)