Валакня́ ’павольнае дзеянне, цяганне па судах і пад.’ (Нас.). Да валакці ’марудзіць’ (Нас.).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

Веве́рыцы ’вавёрка’ (ДАБМ, 897). Адлюстроўвае прасл. *veverica, *věverica ’тс’. Падрабязна гл. пад вавёрка.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

Прэ́йда ’прайдзісвет’ (Ян.). Ад пройда (гл.) з экспрэсіўным “аднаўленнем” неарганічнага э пад націскам.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

Пякці́ гл. пячы́. Другасна адноўленае ‑к‑ пад уплывам пяку́, пяку́ць (Карскі, 1, 376).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

Расплінтава́ць ’разраўняць, ачысціць паверхню зямлі, балота і пад.’ (ТСБМ). Да плінтаваць, плянтаваць (гл.).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

Рэ́ка ’рака’ (ашм., Сл. ПЗБ). Націск пад уплывам польск. rzeka ’тс’, гл. рака́.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

Слізо́рак, слізо́рык ‘сцізорык’ (Нас., Варл.). Гл. сцізорык; ‑л‑, магчыма, пад уплывам слізкі (гл.).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

Тало́ка ’поле пад папарам, дзе пасецца статак’ (Бяльк., Мат. Гом.). Гл. талака́2.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

То́мна ’цёмна’ (Бяльк.). Няясна; дэафрыкатызацыя цёмна (пад рускім уплывам)? Параўн. цьма/тма, гл.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

Тулува́ць ‘дратаваць, таптаць’ (Бяльк.). Гл. талаваць, змена пад уздзеяннем “гармоніі галосных” на Магілёўшчыне.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)