Verbum

расцалава́ць, -лу́ю, -лу́еш, -лу́е; -лу́й; -лава́ны; зак., каго-што.

Моцна, некалькі разоў пацалаваць.

|| незак. расцало́ўваць, -аю, -аеш, -ае.

расчу́ць, -чу́ю, -чу́еш, -чу́е; зак., каго-што (разм.).

Выразна, дакладна пачуць.

Не ўсе яго словы можна было р.

загру́жанасць, -і, ж.

1. Насычанасць грузамі.

З. чыгункі.

2. Наяўнасць вялікай колькасці работы ў каго-н.

З. справамі.

заклапаці́ць, -пачу́, -по́ціш, -по́ціць; -по́чаны; зак., каго-што.

Прычыніць клопат.

Гэта мяне заклапаціла.

|| незак. заклапо́чваць, -аю, -аеш, -ае.

заме́ст, прыназ. з Р.

Узамен каго-, чаго-н.

Узяць адну кнігу з. другой.

Пайду на дзяжурства з. цябе.

замілава́нне, -я, н.

Пачуццё пяшчоты да каго-, чаго-н., любаванне кім-, чым-н.

Слёзы замілавання.

Прыйсці ў з.

замяшча́ць, -а́ю, -а́еш, -а́е; незак.

1. гл. замясціць.

2. каго (што). Часова выконваць чые-н. абавязкі.

З. загадчыка.

зацю́каць, -аю, -аеш, -ае; -аны; зак., каго (што) (разм.).

Пастаяннымі прычэпкамі, нападкамі зрабіць запужаным, забітым.

Зусім зацюкалі хлопца.

збой¹, збо́ю, мн. -і, -яў, м.

Вялікая колькасць каго-, чаго-н., цесна збітага ў адным месцы.

З. машын.

зга́ніць, -ню, -ніш, -ніць; -нены; зак., каго-што (разм.).

Даць ганьбу каму-, чаму-н.

Суседка зганіла маю пакупку.