бяз’я́дзерны, ‑ая, ‑ае.

1. У якім адсутнічае ядро. Чырвоныя крывяныя цельцы — гэта бяз’ядзерныя клеткі, якія маюць форму дваякаўвагнутага дыска.

2. У якім адсутнічае ядзерная зброя.

•••

Бяз’ядзерная зона гл. зона.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

vassalage

[ˈvæsəlɪdʒ]

n.

1) васа́льны стан

2) васа́льная зале́жнасьць

3) зале́жнасьць f.; няво́ля f., ра́бства n.

4) абша́р, які́м вало́даў васа́л

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

безыдэ́йны, ‑ая, ‑ае.

Такі, у якім адсутнічае ідэйнасць. Безыдэйны твор.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

аб’язны́, ‑ая, ‑ое.

Такі, па якім аб’язджаюць; кружны. Аб’язная дарога.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

керамзітабето́н, ‑у, м.

Лёгкі бетон, у якім запаўняльнікам з’яўляецца керамзіт.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

кіс-кіс і кіц-кіц, выкл.

Воклік, якім падзываюць ката.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

многафігу́рны, ‑ая, ‑ае.

У якім многа фігур. Многафігурная скульптурная кампазіцыя.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

наказны́, ‑ая, ‑ое.

Уст. У якім змешчаны наказ. Наказная грамата.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

ненумарава́ны, ‑ая, ‑ае.

Такі, у якім адсутнічае нумарацыя. Ненумараваныя старонкі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

пазаві́к, ‑а, м.

Інструмент у выглядзе долата, якім робяць пазы.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)