Verbum

прало́г, -а, мн. -і, -аў, м.

Уступная частка літаратурнага, тэатральнага або музычнага твора.

|| прым. прало́гавы, -ая, -ае.

прасце́нак, -нка, мн. -нкі, -нкаў, м.

Частка сцяны паміж аконнымі ці дзвярнымі праёмамі.

|| прым. прасце́начны, -ая, -ае.

прэа́мбула, -ы, мн. -ы, -бул, ж. (спец.).

Уступная тлумачальная частка міжнароднага пагаднення, закона ці іншага прававога акта.

псеўда...

Першая састаўная частка складаных слоў са знач. несапраўдны, ілжывы, напр.: псеўдавучоны, псеўдагалюцынацыя, псеўдагібрыд, псеўдакласічны, псеўдамастацтва, псеўданавуковы.

радыё...

Першая састаўная частка складаных слоў у знач.: які мае дачыненне да радыё, напр.: радыёапарат, радыёсувязь, радыётэхніка.

ста́тар, -а, мн. -ы, -аў, м. (спец.).

Нерухомая частка электрычнай машыны ротарнага тыпу.

|| прым. ста́тарны, -ая, -ае.

уво́дзіны, -дзін.

Уступная, пачатковая частка чаго-н.

У. да падручніка.

У. ў мовазнаўства (навука аб асновах мовазнаўства).

усту́п¹, -а, мн. -ы, -аў, м.

Частка чаго-н., якая ўтварае ступень, выемку.

У. катлавана.

Уступы гор.

уто́чка¹, -і, ДМ -чцы, ж.

1. гл. утачыць¹.

2. мн. -і, -чак. Сточаная частка чаго-н.