скры́тны, -ая, -ае.

1. Які пазбягае адкрытасці, не расказвае іншым пра сябе.

С. хлопец.

Дзейнічаць скрытна (прысл.).

2. Скрыты ад чыйго-н. вока; таемны.

С. вобраз жыцця.

|| наз. скры́тнасць, -і, ж.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

празры́сты, -ая, -ае.

1. Які прасвечваецца, прапускае праз сябе святло.

Празрыстая вадкасць.

Празрыстая тканіна (вельмі тонкая).

2. перан. Яўны, які лёгка зразумець.

П. намёк.

Празрыста (прысл.) падказаць.

|| наз. празры́стасць, -і, ж.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

прамакну́ць, -ну́, -не́ш, -не́; -нём, -няце́, -ну́ць; -ні; зак., што.

Высушыць (напісанае чарнілам) спецыяльнай мяккай паперай, якая лёгка ўбірае ў сябе вільгаць.

|| незак. прамака́ць, -а́ю, -а́еш, -а́е.

|| наз. прамака́нне, -я, н.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

грэ́цца, грэ́юся, грэ́ешся, грэ́ецца; незак.

1. Саграваць сябе, сваё цела.

Г. на печы.

2. (1 і 2 ас. не ўжыв.). Рабіцца цёплым, гарачым пад уздзеяннем агню, трэння.

Вада грэецца.

Піла грэецца.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

◎ Пінды́рыць, папіпдырыцца ’пышна апранацца; ганарліва выстаўляць сябе на паказ’ (Нас.). Да піндсі} (гл.).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

падгрэ́бці сов. подгрести́;

п. се́на — подгрести́ се́но;

п. што-не́будзь пад сябе́ — подгрести́ что́-л. под себя́

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

debasement

[dɪˈbeɪsmənt]

n.

1) паніжэ́ньне n. (сябе́ благі́мі ўчы́нкамі)

2) зьніжэ́ньне ва́ртасьці, я́касьці

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

stick (one’s) neck out

informal

рызыкава́ць, ста́віць сябе́ ў небясьпе́ку неразу́мным дзе́яньнем

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

mien

[mi:n]

n.

1) вы́раз тва́ру

2) (во́нкавы) вы́гляд

3) мане́ра трыма́ць сябе́

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

ла́мер

(ад англ. lame = кульгавы; непераканаўчы)

нявопытны карыстальнік, які лічыць сябе дастатковым знаўцам камп’ютэраў.

Слоўнік іншамоўных слоў. Актуальная лексіка (А. Булыка, 2005, правапіс да 2008 г.)