но́жанкі, ‑нак; адз. няма.
Маленькія нажніцы. На падаконнік падала паўднёвае сонца, іскрылася ў кавалку люстэрка, янае ляжала на акне побач з ножанкамі, і лёгкім зайчыкам свяцілася на столі. Алешка.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
ружо́віцца, ружоўлюся, ружовішся, ружовіцца; незак.
Тое, што і ружавець. Чорныя валасы вылазілі ў яе з-пад бялюткай хусткі, твар ружовіўся. Чорны. Ужо раніцамі неба ружовілася бляскам вясковага сонца. Сабаленка.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
тэнт, ‑а, М ‑нце, м.
Парусінавая стрэшка, пад якой хаваюцца ад сонца і дажджу. На карме пад тэнтам стаялі пасажыры і махалі рукамі тым, хто застаўся на прыстані. Жычка.
[Англ. tent.]
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
укле́нчаны, ‑ая, ‑ае.
Які стаіць на каленях. Тамара, як аглушаная, засталася стаяць укленчанай перад крэслам. Арабей. Як продак, я спавядаюся дрэвам, Прашу ў сонца я ўраджаю. Стаю, укленчаны. Сіпакоў.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
ця́ўе, ‑я, н., зб.
Абл. Націнне. Іншы раз уяўляецца, што і сонца тут свеціць, як на паверхні зямлі, і раса іскрыцца, як на грэчцы або на бурачным цяўі. Кулакоўскі.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
evanescent
[,evəˈnesənt]
adj.
1) мімалётны, які́ ху́тка зьніка́е, ху́тка прахо́дзіць
2) нетрыва́лы
the evanescent beauty of the sunset — мімалётная краса́ за́хаду со́нца
Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)
жа́рыць м разм
1. (моцна прыпякаць):
со́нца жа́рыць die Sónne brennt [sticht];
2. разм (рабіць што-н з азартам):
жа́рыць на па́мяць цэ́лыя старо́нкі gánze Séiten áuswendig hérsagen
Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)
змрок м
1. Dúnkel n -s; Hálbdunkel n -s (прыцемак); Dämmerung f - (перад заходам ці ўсходам сонца);
2. перан (атмасфера безнадзейнасці) Dúnkel n -s, Fínsternis f -, -se
Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)
Змрок ’адсутнасць святла’. Укр. змрок, змрік ’прыцемак’, польск. zmrok ’час ад захаду сонца да ночы’, славац. zmrk ’змрок’; параўн. макед. дыял. смркне се ’змрачнець’, балг. смрачвам се ’цямнець’. Ц.-слав. съмръкати ’змрачнець’. Прасл. корань mork‑ (гл. марока) у значэнні ’цемната’ даваў дзеяслоў, які мог прыняць прэфікс sъ‑, з польск. запазычана бел. (і ўкр.) форма з ‑ро‑ (параўн. марока, рус. обморок з ‑оро‑).
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
вось-вось, прысл.
Зараз, яшчэ крыху і... Вось-вось пакажацца сонца над блізкім лесам. Лынькоў. Плыў човен. Ён гойдаўся на хвалях і, здавалася, вось-вось схаваецца пад імі назаўсёды. Ваданосаў.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)