трыснёг, ‑нягу, м.

Вадзяная ці балотная шматгадовая расліна сямейства злакаў з раскідзістай мяцёлкай і каленчатым пустацелым або губчатым сцяблом.

•••

Цукровы трыснёг — трапічная ці субтрапічная расліна сямейства злакаў, з соку якой здабываецца цукар.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

караняпло́дны, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да караняплода, караняплодаў. Караняплодная расліна.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

брат-сястра́, брат-сястры, ж.

Травяністая расліна сямейства залознікавых, від братаўкі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

дзя́гіль, ‑ю, м.

Травяністая меданосная расліна сямейства парасонавых; выкарыстоўваецца ў медыцыне.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

дзяржыдрэ́ва, ‑а, н.

Калючая расліна сямейства крушынавых; скарыстоўваецца для жывых агароджаў.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

ваўчкі́, ‑оў; адз. няма.

Травяністая расліна сямейства складанакветных з учэпістымі калючкамі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

во́рлікі, ‑аў; адз. ворлік, ‑а, м.

Шматгадовая травяністая расліна сямейства казяльцовых.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

альдрава́нда, ‑ы, М ‑дзе, ж.

Водная насякомаедная рэліктавая расліна сямейства расянкавых.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

аўсю́к, ‑у, м.

Аднагадовая расліна сямейства злакавых; пустазелле, падобнае на авёс.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

крывацве́т, ‑у, м.

Аднагадовая травяністая расліна сямейства бурачнікавых з блакітнымі кветкамі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)