2. Чалавек, які творча працуе ў якой-н. галіне мастацтва.
М. слова.
3.перан. Той, хто дасягнуў высокай дасканаласці ў якой-н. справе.
М. рабіць чучалы птушак.
|| ж.маста́чка, -і, ДМ -чцы, мн. -і, -чак.
|| прым.маста́цкі, -ая, -ае.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
рэпарцёр
(англ. reporter)
работнік газеты, радыё, тэлебачання, які дастаўляе рэдакцыі звесткі аб падзеях і здарэннях мясцовага жыцця.
Слоўнік іншамоўных слоў. Актуальная лексіка (А. Булыка, 2005, правапіс да 2008 г.)
суфлёр
(фр. souffleur)
1) работнік тэатра, які падказвае акцёрам словы ролі ў час спектакля;
2) перан. падказчык.
Слоўнік іншамоўных слоў. Актуальная лексіка (А. Булыка, 2005, правапіс да 2008 г.)
штабі́ст, ‑а, М ‑сце, м.
Разм. Афіцэр штаба; штабны работнік. Хто прывык уяўляць савецкага афіцэра толькі воінам, камандзірам, штабістам, — той быў бы тут прыемна ўражаны.Брыль.[Міша Несцяровіч:] — Чуў, Сцяпан Міхайлавіч. У штабісты перавяліся. — Перайшоў, брат. Папрасілі ў абкоме.Мыслівец.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
part-time
[,pɑ:rtˈtaɪm]
adj.
зь няпо́ўнай працо́ўнай нагру́зкай
a part-time worker — рабо́тнік, які́ працу́е няпо́ўны працо́ўны дзень
Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)
worker
[ˈwɜ:rkər]
n.
1) рабо́тнік -а m., рабо́чы -ага m.
2) працаўні́к -а́m.
•
- worker ant
- worker bee
Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)
Маста́к ’творчы работнік у галіне выяўленчага мастацтва’, ’той, хто дасягнуў высокай дасканаласці ў сваёй справе’ (ТСБМ, Нас., Касп., Бяльк.; паўд.-усх., КЭС). Укр. (Катлярэўскі) маста́к, рус.масто́к, пск.маста́к ’рабочы, які ведае справу і кіруе’. Утворана ад рус.мастер шляхам замены суфікса ‑ер на ‑ак. У бел. мову ў савецкі перыяд увайшло ў якасці семантычнай (сэнсавай) калькі (Крукоўскі, Уплыў, 151).
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
канцыля́рскі, ‑ая, ‑ае.
Які мае адносіны да канцылярыі, належыць ёй. Канцылярскія справы. Канцылярскі работнік. Канцылярскія тавары.// Характэрны, уласцівы канцылярыі. Канцылярская валакіта.// Сухі, невыразны, насычаны словамі, характэрнымі для мовы дзедавых папер (пра стыль, мову). Канцылярскі стыль.
•••
Канцылярскі почыркгл. почырк.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
дыспе́тчар, ‑а, м.
Работнік, які рэгулюе рух транспарту або ход работы прадпрыемства з аднаго цэнтральнага пункта. На пульце кіравання, ля якога сядзіць дыспетчар і які аддалены на многа метраў ад варот шлюза, ёсць ключ аўтаматычнага кіравання са шкалой.«Маладосць».
[Англ. dispatcher.]
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
несвядо́мы
1. несозна́тельный;
н. рабо́тнік — несозна́тельный рабо́тник;
~мыя адно́сіны да сваі́х абавя́зкаў — несозна́тельное отноше́ние к свои́м обя́занностям;
2. (инстинктивный) безотчётный, бессозна́тельный;
н. страх — безотчётный (бессозна́тельный) страх
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)