уле́гчыся
1. уле́чься; уложи́ться;
2. (уплотниться
3. (о пыли) осе́сть, уле́чься;
4.
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (актуальны правапіс)
уле́гчыся
1. уле́чься; уложи́ться;
2. (уплотниться
3. (о пыли) осе́сть, уле́чься;
4.
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (актуальны правапіс)
хвілі́на
1. (короткий промежуток времени) мину́та, моме́нт
2. (мера времени)
◊ з ~ны на ~ну — с мину́ты на мину́ту;
у во́льную ~ну — в свобо́дную мину́ту;
у адну́ ~ну — в оди́н моме́нт;
пад уплы́вам ~ны —
спра́ва адно́й ~ны — мину́тное де́ло;
адну́ ~ну — одну́ мину́ту; оди́н моме́нт;
у гэ́ту ~ну — в э́тот моме́нт
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (актуальны правапіс)
горе́ть
дрова́ горя́т дро́вы гара́ць;
щёки горя́т шчо́кі гара́ць;
горе́ть жела́нием гарэ́ць жада́ннем;
гори́т во рту пячэ́ ў ро́це;
гори́т лицо́ гары́ць твар;
◊
голова́ (душа́) гори́т галава́ (душа́) гары́ць;
де́ло (рабо́та) гори́т рабо́та гары́ць;
земля́ гори́т
не гори́т (не спеши) не гары́ць;
глаза́ горя́т во́чы гара́ць.
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (актуальны правапіс)
подвёртываться
1. (завинчиваться немного) падкру́чвацца;
2. (загибаться — о краях) падго́ртвацца; (о рукавах) зака́свацца; (о штанах) падка́свацца;
3. (о ноге) падваро́чвацца, выкру́чвацца; (при вывихе) выві́хвацца, спрыві́львацца;
4. (оказываться) трапля́цца; (попадать) трапля́ць;
подвёртывается удо́бный слу́чай трапля́ецца зру́чны вы́падак;
не подвёртывайся мне
5.
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (актуальны правапіс)
подчиня́ть
1. (покорять) пакара́ць;
2. (ставить в зависимость) падпарадко́ўваць;
подчиня́ть своё поведе́ние устано́вленным пра́вилам падпарадко́ўваць свае́ паво́дзіны вы́значаным пра́вілам;
подчиня́ть кого́-л. своему́ влия́нию падпарадко́ўваць каго́-не́будзь свайму́ ўплы́ву;
подчиня́ть зако́ну падпарадко́ўваць зако́ну;
3. (ставить
4.
одно́ гла́вное предложе́ние мо́жет подчиня́ть себе́ не́сколько прида́точных адзі́н гало́ўны сказ мо́жа падпарадко́ўваць сабе́ не́калькі дада́ных;
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (актуальны правапіс)
чу́ять
1.
соба́ка чу́ет дичь саба́ка чу́е дзічы́ну;
не чу́ять бо́ли не чуць бо́лю;
2.
чу́ет се́рдце, что де́ло добро́м не ко́нчится чу́е (прадчува́е, адчува́е) сэ́рца, што спра́ва дабро́м не ско́нчыцца;
◊
ног
чу́ет ко́шка, чьё мя́со съе́ла
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (актуальны правапіс)
Тлець, тле́цца ’гніючы, разбурацца’, ’гарэць без полымя’, ’гніць, трухлець, парахнець’ (
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
губля́ць
1.
2. тра́тить;
◊ г. з вачэ́й (з во́ка) — теря́ть и́з виду;
няма́ чаго́ г. — не́чего теря́ть;
г. галаву́ — теря́ть го́лову;
г. гле́бу пад нага́мі — теря́ть по́чву
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (актуальны правапіс)
прытулі́цца
1. (да каго, чаго) прижа́ться (к кому, чему), прильну́ть (к кому, чему), прини́кнуть (к кому, чему), припа́сть (к кому, чему); прислони́ться (к чему);
2.
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (актуальны правапіс)
пада́цца
1.
2.
3.
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (актуальны правапіс)