дамініка́нцы

(с.-лац. Dominir cani, ад Dominicus = імя іспанскага манаха)

каталіцкі манаскі ордэн, заснаваны ў 1215 г. манахам Дамінікам для барацьбы супраць ерасей.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

кастумбры́зм

(ісп. costumbrisme, ад costumbre = звычай)

кірунак у літаратуры і выяўленчым мастацтве Іспаніі і Лац. Амерыкі 19 ст., заснаваны на паказе народнага быту.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

рэфера́т

(ням. Referat, ад лац. referre = дакладваць, паведамляць)

1) кароткі выклад якога-н. пытання, зместу кнігі;

2) даклад, заснаваны на крытычным аглядзе кніг.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

селекты́ўны

(фр. selectif, ад лац. selectus = адабраны, выбраны)

1) здольны рабіць адбор; выбіральны;

2) заснаваны на здольнасці рабіць адбор (напр. пры ачыстцы нафтапрадуктаў).

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

фота-

(гр. phos, -otos = святло)

першая састаўная частка складаных слоў, якая адпавядае паняццям «які дзейнічае пры дапамозе святла», «заснаваны на дзеянні святла», «фатаграфічны».

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

фу́га

(іт. fuga, ад лац. fuga = бег, уцёкі)

1) паслядоўнае паўтарэнне адной музычнай тэмы некалькімі галасамі;

2) музычны твор, заснаваны на такім паўтарэнні.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

узае́мна прысл., узае́мны gégenseitig, wéchselseitig, béiderseitig; auf Gégenseitigkeit berúhend (заснаваны на ўзаемнасці);

пры́нцып узае́мнай пава́гі das Prinzíp der gégenseitigen Áchtung;

пры́нцып узае́мнай вы́гады das Prinzíp des gégenseitigen Vórteils;

узае́мны дзеясло́ў грам. reziprókes Verb;

ім патрэ́бна ўзае́мная падтры́мка sie sind aufeinánder ángewiesen

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

а́лібі

(лац. alibi = у іншым месцы)

юр. доказ невінаватасці абвінавачанага, заснаваны на тым, што ён у момант, калі рабілася злачынства, знаходзіўся ў іншым месцы.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

дэмакра́тыя

(гр. demokratia)

1) форма дзяржавы, заснаваная на прызнанні народа крыніцай улады;

2) прынцып арганізацыі дзейнасці калектыву, заснаваны на раўнапраўным удзеле ўсіх яго членаў.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

класіцы́зм

(ням. Klassizismus, ад лац. classicus = першакласны, узорны)

стыль і кірунак у літаратуры і мастацтве 17 — пач. 19 ст., заснаваны на перайманні антычных узораў.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)