прили́чный

1. (пристойный) прысто́йны;

2. (удовлетворительный) здавальня́ючы; (хороший) до́бры; (неплохой) нядрэ́нны, няке́пскі, неблагі́;

прили́чные за́работки до́брыя (нядрэ́нныя, няке́пскія) заро́бкі;

прили́чные успе́хи здавальня́ючыя (до́брыя, нядрэ́нныя, няке́пскія, неблагі́я) по́спехі;

3. (соответствующий) адпаве́дны;

прили́чная слу́чаю речь адпаве́дная вы́падку прамо́ва;

4. (изрядный) ла́дны, даво́лі вялі́кі; (большой) вялі́кі; (хороший) до́бры;

прили́чное вознагражде́ние даво́лі вялі́кая (вялі́кая, до́брая) узнагаро́да.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (актуальны правапіс)

густ (род. гу́сту) м. (эстетический) вкус;

у яго́ до́бры г. — у него́ хоро́ший вкус;

адзява́цца з гу́стам — одева́ться со вку́сом;

◊ (прыйсці́ся) да гу́сту — (прийти́сь) по вку́су;

мець г. — име́ть вкус

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (актуальны правапіс)

świetny

пышны, раскошны, велікапышны; вельмі добры; цудоўны; надзвычайны;

w ~ch humorach — у цудоўным гуморы (настроі)

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

tynf

м. гіст. тынф (старажытная манета);

dobry żart ~a wart — прык.. добры жарт узнагароды варты

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

pomyślny

удалы, шчаслівы; паспяховы;

pomyślny obrót sprawy — добры кірунак (абарот) справы;

pomyślny wiatr — спадарожны вецер

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

mixed blessing [ˌmɪkstˈblesɪŋ] n. то́е, што ма́е до́бры і адваро́тны бок адначасо́ва (што-н., што добра і дрэнна адначасова);

It is a mixed blessing. У гэтым ёсць і станоўчыя, і адмоўныя рысы.

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

saint​1 [seɪnt] n.

1. relig. святы́; свята́я; прапаве́днік; анёл

2. ве́льмі до́бры цярплі́вы чалаве́к;

I’m no saint. Я зусім не святы.

♦

be with the Saints ≅ пайсці́ на той свет, паме́рці

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

поря́дочный​II

1. (честный) прысто́йны;

поря́дочный челове́к прысто́йны чалаве́к;

2. разг. (довольно хороший) даво́лі (-такі) до́бры; (недурной) нядрэ́нны;

поря́дочная пого́да даво́лі (-такі) до́брае (нядрэ́ннае) надво́р’е.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (актуальны правапіс)

Падо́бны ’які мае падабенства з кім-, чым-н., нагадвае каго-, што-н.’ (ТСБМ), ’прыгожы, здатны, добры да чаго-н.’ (Федар. VII). Агульнаславянскае: рус. подо́бный, укр. подо́бний, поді́бний, ст.-слав. подобьнъ, чэш., славац. podobný і г. д. Праслав. podobьnъ, якое ад podobiti < doba (гл. даба), з першапачатковым значэннем ’падыходзячы’ (гл. Фасмер, 3, 298; Брукнер, 91).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

celestial

[səˈlestʃəl]

1.

adj.

1) нябе́сны

celestial bodies — нябе́сныя це́лы

2) ве́льмі до́бры, прыго́жы, пы́шны, раско́шны

2.

n. Figur.

жыха́р не́ба

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)