przydzielać
незак.
1. прыкамандзіроўваць, прызначаць;
2. выдаваць, даваць;
3. прызначаць, надзяляць
Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)
promować
незак.
1. пераводзіць (у наступны клас);
2. даваць ступень доктара
Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)
vow2 [vaʊ] v. абяца́ць; дава́ць заро́к, клясці́ся;
vow vengeance against smb. паклясці́ся адпо́мсціць каму́-н.;
vow and protest ≅ клясці́ся ўсі́мі святы́мі
Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)
withhold [wɪðˈhəʊld] v. (withheld) fml
1. стры́мліваць; стры́млівацца;
withhold one’s consent не дава́ць зго́ды
2. утры́мліваць, затры́мліваць;
withhold one’s information уто́йваць інфарма́цыю
Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)
sidelight [ˈsaɪdlaɪt] n.
1. BrE падфа́рнік
2. : give a few sidelights on smth./smb. дава́ць няпо́ўную інфарма́цыю аб чым-н./кім-н.
Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)
ángedeihen
* vi
j-m etw. ~ lássen* — дава́ць (каму-н. што-н.)
j-m éine gúte Erzíehung ~ lássen* — дава́ць каму́-н. до́брае выхава́нне
Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)
Ныра́ць ’даваць нырца’ (Яруш., ТСБМ), зак. тр. нырну́ць (Яруш., ТСБМ, Сл. ПЗБ), укр. ниряти, нирнути, рус. нырять, нырнуть, серб.-харв. по́‑нирати ’знікаць, цячы пад зямлёй’, балг. ни́рна ’даваць нырца’. Выводзіцца з прасл. *nyr‑, падоўжанай асновы на базе *nъr‑, што ўзнікла аслабленнем ступені *nor‑, параўн. тураўск. нора́ць ’тс’; іншыя варыянты асновы дэманструюць розныя ступені чаргавання: *nьr‑, *ner‑, *nir‑, *nar‑, *nur‑ (Махэк₂, 401; Бязлай, 2, 227), паводле Фасмера (3, 92), дастаткова старажытныя, гл. нуры́ць ’падаць тварам на зямлю’, пану́ры, славац. ponárať ’заглыбляцца’, славен. pondreti ’нырнуць, схавацца’ і пад. Прасл. *nerti, nьrǫ, ст.-слав. изнрѣти, изньрѭ ’вынырнуць’ параўноўваюць з літ. nérti, nertù ’утапіць, заглыбіць’, лат. nirt, nirstu і г. д.
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
Сулі́ць ’прапаноўваць, даваць, абяцаць’ (Нас., Гарэц., Ласт., Некр. і Байк., Бяльк., Сержп., Тур., ЛА, 3, Сл. ПЗБ, Шатал., ТС; бых., ЖНС; мсцісл., З нар. сл.; чавус., Нар. сл.), ’жадаць’ (Ян.), сюлі́ць ’прапаноўваць, даваць’ (астрав., паст., Сл. ПЗБ). Параўн. укр. сули́ти, рус. сули́тъ, польск. дыял. sulić ’тс’. Відавочна, звязана са стараж.-рус. сулѣи ’лепшы’, ц.-слав. соулии, ст.-слав. соулѣи ’тс’, супастаўляльнымі з літ. šulnas ’выключны, цудоўны’, ст.-інд. śurah ’моцны, смелы’, грэч. χῦρος ’сіла, моц’ (Фасмер, 3, 801; ЕСУМ, 5, 472). Форма з пачатковым сю‑ (śu‑), відаць, пад уплывам літ. siū́liti ’прапаноўваць’, якое, у сваю чаргу, лічыцца запазычаннем з беларускай, гл. Смачынскі, 552. Гл. таксама пасуліць.
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
до́пінг м Dóping n -s, -s, Áufputschmittel n -s, -;
дава́ць каму-н до́пінг j-n dópen;
до́пінгавы кантро́ль Dópingkontrolle f -, -n
Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)
просвеща́ть несов. дава́ць асве́ту (каму), адуко́ўваць; (развивать сознание) прасвятля́ць, развіва́ць свядо́масць (усведамле́нне, разуме́нне); (обучать) навуча́ць, вучы́ць;
просвеща́ть созна́ние прасвятля́ць (развіва́ць) свядо́масць;
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (актуальны правапіс)