1) давацькаментарый да якога-н. тэксту (напр. к. вершы М. Багдановіча);
2) абмяркоўваць што-н., рабіць свае заўвагі аб чымн. (напр. к. спектакль).
Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)
апладня́ць, ‑яю, ‑яеш, ‑яе; незак., каго-што.
1.Даваць пачатак развіццю арганізма шляхам зліцця мужчынскай і жаночай палявых клетак.
2.перан. Станавіцца крыніцай творчай сілы. Творчасць рамантыкаў прагрэсіўных апладняў рэвалюцыйна-дэмакратычны і нацыянальна-вызваленчы рух, які раз-пораз успыхваў у розных частках Еўропы.Навуменка.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
навяза́цца, ‑вяжуся, ‑вяжашся, ‑вяжацца;
Разм.
1. Напрасіцца; дамагчыся свайго назойлівымі просьбамі. Навязацца ў госці. Навязацца з прапановай. Навязацца ў кампанію.
2.(1і2ас.неўжыв.); перан. Пачаць неадчэпна мучыць, не даваць спакою. І на Міхася жаль нахлынуў І нейкі смутак навязаўся.Колас.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
пу́таць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; незак., каго-што.
Звязваць путам ногі жывёле. І Рыгор путае каня, і Паўлюк простую [кабылу] не пускае.Крапіва.// Не даваць магчымасці свабодна рухацца. Пакуль дайшла да Хвалковіч, Ядвіся прамокла да ніткі. Набрынялая вадой спадніца ліпла да цела, путала змораныя ногі.Асіпенка.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
◎ Неўмаве́рны ’які не верыць, не спагадае’ (навагр., З нар. сл.), неўмоверны ’неспагадлівы’ (ТС). Утворана на базе фразеалагізма не имаць веры ’не верыць, не даваць веры’ (ТС), непасрэдным утварэннем ад якога з’яўляецца літаратурнае неймаверны ’неверагодны’; фармальная дэфармацыя (и > ў) у выніку дээтымалагізацыі. Гл. імаць.
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
Прыкла́сці, прыклада́ць, прыкла́дваць ’пакласці, прыціснуць; дадаць, далучыць; прыдумаць, дадаць ад сябе’ (ТСБМ; ваўк., Сл. ПЗБ; Ял., ТС), з іншай семантыкай — прыкла́дваць ’распальваць, раскладаць агонь’, прыкла́даваць цяпло ’раскладаць агонь’ (Сл. ПЗБ), ст.-бел.прикладывати ’даваць частку чаго-небудзь’ (Ст.-бел. лексікон). Да кла́сці (гл.).
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
respond
[rɪˈspɑ:nd]
v.t.
1) адка́зваць, дава́ць адка́з
2) адгука́цца, рэагава́ць на што
Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)
overdose
1.[ˈoʊvərdoʊs]
n.
празьме́рная до́за
2.[,oʊvərˈdoʊs]
v.
дава́ць празьме́рную до́зу, перадазі́раваць
Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)
annotate
[ˈænəteɪt]
v.
анатава́ць, дава́ць заўва́гі або́ камэнта́рыі (да тэ́ксту); устаўля́ць заўва́гі
Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)
enlighten
[ɪnˈlaɪtən]
v.t.
1) адуко́ўваць, дава́ць асьве́ту
2) прасьвятля́ць, пашыра́ць ве́ды, культу́ру
Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)