wydrwigrosz
м. спрытнюга (які умее вымантачыць грошы); махляр; вырвігрош
Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)
zainwestować
зак. эк. укласці (капітал, грошы), зрабіць капіталаўкладанні; інвесціраваць
Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)
ciułać
незак. запасіць; збіраць;
ciułać pieniądze — збіраць, ашчаджаць грошы
Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)
дэпазі́т
(лац. depositum = рэч, аддазеная на зберажэнне)
грошы або каштоўныя паперы, якія ўносяцца ў крэдытную ўстанову для захоўвання.
Слоўнік іншамоўных слоў. Актуальная лексіка (А. Булыка, 2005, правапіс да 2008 г.)
транжы́рыць
(фр. trancher = разразаць)
неразумна, без толку траціць грошы, маёмасць і інш. (напр. т. дзяржаўныя сродкі, т. час).
Слоўнік іншамоўных слоў. Актуальная лексіка (А. Булыка, 2005, правапіс да 2008 г.)
де́ньга ж., ист. грош, род. гро́ша м. деньга́ ж., прост. гро́шы, -шай ед. нет, грашы́шчы, -шчаў ед. нет;
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (актуальны правапіс)
растра́тить сов., прям., перен. растра́ціць;
растра́тить все свои́ де́ньги растра́ціць усе́ свае́ гро́шы;
растра́тить си́лы перен. растра́ціць сі́лы;
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (актуальны правапіс)
растра́ціць, ‑трачу, ‑траціш, ‑траціць; зак., што.
1. Расходаваць, патраціць (грошы, капітал і пад.). [Міхась:] — У мяне з грашыма тугавата, дзядзька. Аванс увесь па дарозе растраціў. Лупсякоў. // перан. Патраціць (фізічныя і душэўныя сілы) на што‑н. дробнае, пустое, непрыстойнае. Малады яшчэ гадамі, .. [Паходня] ужо шмат перажыў, але не растраціў, а як бы накапіў энергію, каб аддаваць яе той справе, якую яму даручыць партыя. Хадкевіч. Сіл не растраціў, свой збярог агонь. Іду, паклаўшы сэрца на далонь, Насустрач навальніцам і падзеям. А. Александровіч.
2. Незаконна расходаваць (грошы, маёмасць і інш.). Растраціць казённыя грошы.
3. Страціць паступова. [Хана] дарогаю растраціла ўсіх сваіх небаракаў-родных. Чорны. [Антанюк:] — З-за свайго характару ты растраціла сяброў. Шамякін.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
мане́та, -ы, ДМ -не́це, мн. -ы, -не́т, ж., таксама зб.
Металічны грашовы знак.
Залатая м.
◊
Адплаціць (плаціць) той жа манетай — адказаць тым жа, такімі ж адносінамі.
Прыняць за чыстую манету — палічыць праўдай, успрыняць усур’ёз.
|| прым. мане́тны, -ая, -ае.
○
Манетны двор — прадпрыемства, якое вырабляе металічныя грошы, медалі і пад.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)
забеспячэ́нне, -я, н.
1. гл. забяспечыць.
2. Тое, чым забяспечваюць каго-, што-н. (матэрыяльныя каштоўнасці, грошы і пад.).
Грамадзяне нашай краіны маюць права на матэрыяльнае з. ў старасці.
3. Сукупнасць мерапрыемстваў па задавальненні матэрыяльных патрэб насельніцтва, якіх-н. арганізацый.
Органы забеспячэння.
Прадуктовае з.
|| прым. забеспячэ́нскі, -ая, -ае.
Забеспячэнскія арганізацыі.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)