Verbum

стамі́ць, стамлю́, сто́міш, сто́міць; сто́млены; зак., каго (што).

Давесці да стомленасці; замарыць.

Доўгае падарожжа вельмі стаміла.

|| незак. стамля́ць, -я́ю, -я́еш, -я́е.

сце́рлядзь, -і, мн. -і, -ей і -яў, ж.

Рыба сямейства асятровых з вельмі якасным мясам.

|| прым. сцярля́джы, -ая, -ае.

Сцярляджая ікра.

хва́цкі, -ая, -ае.

1. Удалы, спрытны.

Х. хлопец.

2. Вельмі добры, прыдатны для выкарыстання (разм.).

Х. ножык.

|| наз. хва́цкасць, -і, ж.

штармі́ць, 1 і 2 ас. не ўжыв., -і́ць; незак.

Пра шторм: быць вельмі неспакойным, бурным.

Чуваць, як штарміць мора.

Перастала ш.