наркатыза́тар, ‑а, м.

Спец. Асоба, якая дае наркоз, праводзіць наркатызацыю.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

праві́цель, ‑я, м.

Асоба, якая правіць, кіруе дзяржавай, краінай, вобласцю.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

птушкагадо́вец, ‑доўца, м.

Спецыяліст па птушкагадоўлі; асоба, якая займаецца птушкагадоўляй.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

птушкало́ў, ‑лова, м.

Асоба, якая займаецца лоўляй птушак, пераважна пеўчых.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

саманарыхто́ўшчык, ‑а, м.

Асоба, арганізацыя, якая праводзіць саманарыхтоўку. Саманарыхтоўшчык гародніны.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

Zivilíst

[-vi-]

m -en, -en цыві́льная асо́ба

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

Éigenbrötler

m -s, - дзіва́к, арыгіна́льная асо́ба

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

дэманстра́тар, -а, мн. -ы, -аў, м.

Асоба, якая дэманструе (у 2 знач.) што-н.

Д. машын на прамысловай выстаўцы.

|| прым. дэманстра́тарскі, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

епі́скап, -а, мн. -ы, -аў, м.

Вышэйшы сан у хрысціянскай царкве, а таксама асоба, якая мае гэты сан; архірэй.

|| прым. епі́скапскі, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

казначэ́й, -я, мн. -і, -яў, м.

Асоба, якая ведае грашовымі сродкамі якой-н. установы або грамадскай арганізацыі.

К. прафкама.

|| прым. казначэ́йскі, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)