◎ Пэ́ртыкі ’калкі, на якія вешалі калыску ў полі’ (трак., Сл. ПЗБ). Нагадвае польск. pręciki ’пруткі, кіёчкі’, памянш. ад pręt ’кіёк’, гл. прут ’тс’; пачатак слова, магчыма, трансфармаваны пад уплывам літоўскіх слоў тыпу perti̯s ’даўгавязы’, perti̯sti ’расцягнуцца’ і пад. Міжмоўная інавацыя на беларуска-літоўска-польскім сумежжы?
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
Ро́з- — прыстаўка, адпавядае раз- (гл.) у націскной пазіцыі, ст.-бел. роз — ужывалася не толькі пад націскам, але і не пад націскам: роздѣлохъ (1432), розсказуемъ (1497), розумети (1588). Паводле Карскага (1, 95), гэта супадае «с показаниями тех памятников древнерусского языка, на которых менее заметно церковнославянское влияние».
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
crunch
[krʌntʃ]
1.
v.t.
хрумста́ць; разду́шваць (з трэ́скам)
2.
v.i.
хрусьце́ць; рыпе́ць
The snow crunched under our feet — Сьнег хрусьце́ў пад нага́мі
3.
n.
1) хрумста́ньне n.
2) рыпе́ньне n.
3) Sl. выраша́льная ста́дыя
Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)
underground
1. [,ʌndərˈgraʊnd]
adv.
1) пад зямлёю
2) тае́мна, падпо́льна
2.
adj.
1) падзе́мны
2) тае́мны, падпо́льны
3. [ˈʌndərgraʊnd]
n.
1) падзяме́льле n.
2) esp. Brit. падзе́мка f., мэтро́ n.
3) падпо́льная арганіза́цыя; падпо́льле n.
Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)
◎ Някры́тая ’яўная бяда, бачная небяспека’ (Нас.). Тубуізаваная назва, параўн. нялёгкая, нячыстая і пад.
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
◎ Надзе́жка ’накідка’ (лоеў., Мат. Гом.). Ад надзець ’апрануць, накінуць’ пад уплывам адзёжка ’тс’.
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
Куто́ра ’вадзяная землярыйка’ (ТСБМ). Да кутаць 1 (гл.). Словаўтварэнне ‑opa пад націскам нерэгулярнае.
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
◎ Ку́шачка ’гняздзечка’ (Яруш., Янк. БП). Да кучачка. Гл. кучках. Маічыма, пад уплывам птушачка.
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
Вярна́цца ’вяртацца’ (петрык., Мат. Гом.), ‑рт‑ змянілася на ‑рн‑, відаць, пад уплывам вярну́цца.
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
Вярэ́паць ’плявузгаць’ (КТС, М. Паслядовіч). Узнікла ад вярэкаць (гл.) пад уплывам лексемы вярэ́паўка.
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)