афарбо́ўка, -і, ДМ -ўцы, ж.

1. гл. фарбаваць.

2. Колер або спалучэнне колераў.

Прыгожая а. птушкі.

3. перан. Сэнсавае, выразнае адценне чаго-н.

Стылістычная а. слова.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)

адкусі́ць, -кушу́, -ку́сіш, -ку́сіць; -ку́шаны; зак., што і чаго.

Кусаючы, аддзяліць частку ад цэлага; адцяць шчыпцамі, кусачкамі.

А. хлеба.

А. кавалак дроту.

|| незак. адку́сваць, -аю, -аеш, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)

адрадзі́ць, -раджу́, -ро́дзіш, -ро́дзіць; -ро́джаны; зак., каго-што.

Выклікаць адраджэнне каго-, чаго-н., аднавіць пасля перыяду разбурэння, заняпаду.

А. горад.

А. традыцыі.

|| незак. адраджа́ць, -а́ю, -а́еш, -а́е.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)

акра́ек, -ра́йка, мн.а́йкі, -ра́йкаў, м. (абл.).

1. Край чаго-н.

А. тканіны.

А. хмары.

2. Тое, што і акравак.

Палавік з акрайкаў.

|| прым. акра́йкавы, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)

апра́віцца, -ра́ўлюся, -ра́вішся, -ра́віцца; зак.

1. ад чаго. Аднавіць свае сілы, ачуняць, паправіцца; дасягнуць ранейшага стану.

А. ад хваробы.

2. Спаражніцца (разм.).

|| незак. апраўля́цца, -я́юся, -я́ешся, -я́ецца.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)

абкало́ць¹, -калю́, -ко́леш, -ко́ле; -калі́; -ко́латы; зак., што.

Адбіць, адкалоць кавалкамі што-н. з чаго-н.

А. лёд.

|| незак. абко́лваць, -аю, -аеш, -ае.

|| наз. абко́лванне, -я, н.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)

абраўнава́цца, 1 і 2 ас. не ўжыв., -ну́ецца; зак.

Зрабіцца роўным, гладкім; выраўняцца (аб краях, паверхні чаго-н.).

Свежы насып абраўнаваўся пад коламі машын.

|| незак. абраўно́ўвацца, -аецца.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)

абру́бак, -бка, мн. -бкі, -бкаў, м.

1. Адсечаная частка дрэва, палена і пад.

2. Тое, ад чаго адсечана якая-н. частка.

А. хваста.

|| прым. абру́бачны, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)

адві́льваць, -аю, -аеш, -ае; незак. (разм.).

Адмаўляцца, ухіляцца ад чаго-н.

А. ад даручэнняў.

|| зак. адвільну́ць, -ну́, -не́ш, -не́; -нём, -няце́, -ну́ць; -ні́.

|| наз. адві́льванне, -я, н.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)

адвяза́ць, -вяжу́, -вя́жаш, -вя́жа; -вяжы́; -вя́заны; зак., каго-што.

Вызваліць ад прывязі, аддзяліць ад чаго-н. (прывязанае, завязанае).

А. каня.

А. вяроўку.

|| незак. адвя́зваць, -аю, -аеш, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)