Verbum

капа́льня, ‑і, ж.

Месца падземнай або адкрытай распрацоўкі карысных выкапняў; руднік. Саляныя капальні. Каменнавугальныя капальні. Залатыя капальні.

капела́н, ‑а, м.

У каталіцкай і англіканскай цэрквах — свяшчэннік пры капліцы або дамашняй царкве. // Свяшчэннік у арміі.

[Лац. capellanus.]

караткано́жка, ‑і, ДМ ‑жцы; Р мн. ‑жак; ж.

Разм. Пра чалавека або жывёліну з кароткімі нагамі.

катаклі́зм, ‑у, м.

Кніжн. Нечаканы разбуральны пераварот у прыродзе або сацыяльным жыцці; катастрофа. Вулканічныя катаклізмы. Рэвалюцыйны катаклізм.

[Ад грэч. kataklysmos — паводка, патоп.]

кафе́йніца, ‑ы, ж.

1. Банка або каробка для захоўвання кофе.

2. Ручны млынок для размолвання кафейнага зерня.

крос, ‑у, м.

Спартыўны бег або гонкі па перасечанай мясцовасці з пераадоленнем перашкод. Лыжны крос. Веласіпедны крос.

[Ад англ. to cross — перасякаць.]

лю́ракс, ‑у, м.

Бліскучая нітка або вузкая палоска з металізаванай ці пакрытай фальгой плёнкі. Тканіны з люраксам.

ілжэсве́дчанне і лжэсве́дчанне, ‑я, н.

Злачынства, якое выражаецца ў наўмыснай дачы лжывых паказанняў судовым або следчым органам.

ільня́нішча і льня́нішча, ‑а, н.

Поле, з якога сабралі лён або на якім папярэдняй культурай быў лён.

інструментава́ць, ‑тую, ‑туеш, ‑туе; зак. і незак., што.

Зрабіць (рабіць) інструментоўку музычнага твора або верша. Інструментаваць уверцюру.