Verbum

аэраву́зел, ‑зла, м.

Комплекс аэрапартоў і звязаных з імі служб або аэрапорт у пункце злучэння многіх авіяліній.

багаце́йскі, ‑ая, ‑ае.

Разм. Які належыць або ўласцівы багацею. [Мікола:] Досыць шчаўя і мякіны З багацейскага стала. Броўка.

пацяжэ́лы, ‑ая, ‑ае.

Які пацяжэў, зрабіўся цяжкім або цяжэйшым. Адам стомлена апусціў пацяжэлую ад гарачыні галаву. Вышынскі.

безаско́лачны, ‑ая, ‑ае.

Які не ўтварае асколкаў з вострымі краямі пры ўдары або ціску (звычайна пра шкло).

белакапы́тнік, ‑у, м.

Шматгадовая травяністая расліна сямейства складанакветных з духмянымі чырвонымі, бела-жоўтымі або брудна-пурпуровымі кветкамі.

блеф, ‑у, м.

Выдумка, падман з мэтай выхвалення або запалохвання (ад назвы прыёму картачнай гульні ў покер).

[Англ. bluff.]

бранзава́ць, ‑зую, ‑зуеш, ‑зуе; незак., што.

Пакрываючы тонкім слоем бронзы або фарбуючы, надаваць чаму‑н. выгляд бронзы.

вагона...

Першая састаўная частка складаных слоў, якая паказвае на прыналежнасць або адносіны да вагона, напрыклад: вагонабудаўнічы, вагонарамонтны.

вапня́рка, ‑і, ДМ ‑рцы; Р мн. ‑рак; ж.

Яма або спецыяльная пасудзіна, у якой гасяць вапну.

каніце́льшчык, ‑а, м.

1. Уст. Рабочы або ўладальнік каніцельнай вытворчасці, гандляр каніцеллю.

2. перан. Неадабр. Валаводнік, валакітчык.