славалю́бства, ‑а, н.
Жаданне славы, імкненне да яе. Відаць было, што .. [гаспадар] — не без славалюбства — ганарыцца і гэтым зборышчам, .. і атмасферай дасціпнасці, лёгкай ігры мазгавых звілін, спрэчак і ўсяго іншага. Караткевіч. Маладому машыністу варожа пачуццё славалюбства. Арабей.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
спрасава́цца, ‑суецца; зак.
Шчыльна злучыцца, сціснуцца ў выніку прасавання. // Зляжацца, ушчыльніцца пад цяжарам, ціскам. Сціснутая страшэнным цяжарам зямных пластоў, соль, і калійная і спажыўная, — спрасавалася, сплавілася ў суцэльны, без адзінай трэшчынкі, важкі і цвёрды камень. Чаркасаў.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
таўстары́лы, ‑ая, ‑ае.
Разм. З тоўстым рылам. Таўстарылая свіння. / Лаянк. Пра чалавека. О, каб яму [Данілу] ды воля, сіла! Як адплаціў бы ён за здзек Панам, іх [сялян] катам таўстарылым! Без жалю б рэзаў іх і сек. Колас.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
ухаласту́ю, прысл.
Без карысных вынікаў, дарэмна. Матор працуе ўхаластую. □ Шафёр.. газануў — колы закруціліся ўхаластую, ні ўзад, ні ўперад. Гроднеў. Дзераш бачыць, што рабочыя многа працуюць ухаластую, рухаюцца ў беспарадку, і Дзераш падае ім ідэю канвеера. Арабей.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
адцура́цца (ад каго, чаго и без предлога) сов. отре́чься (от кого, чего), отчура́ться (от кого, чего);
а. ад сваі́х слоў — отре́чься от свои́х слов;
а. ро́днага ба́цькі — отре́чься (отчура́ться) от родно́го отца́
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
падурэ́ць сов., разг.
1. (поиграть) пошали́ть, побалова́ться, порезви́ться; (без удержу) побеси́ться; (о несерьёзном поведении, проказах) подура́читься;
2. (о многих) одуре́ть;
ад па́ху кве́так ледзь не ~рэ́лі — от за́паха цвето́в едва́ не одуре́ли
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
астро́іда
(ад астра- + гр. eidos = выгляд)
мат. плоская крывая, якая апісваецца пунктам акружнасці, што з сярэдзіны датыкаецца да нерухомай акружнасці з радыусам, большым у чатыры разы, і коціцца па ёй без слізгання.
Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)
бута́н
(гр. boutyron = масла, тлушч)
арганічнае злучэнне, насычаны вуглевадарод аліфатычнага рада, газ без колеру і паху, які змяшчаецца ў прыродных газах і прадуктах нафтавай перапрацоўкі; выкарыстоўваецца як паліва і для атрымання бутадыену.
Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)
інтрамалекуля́рны
(ад лац. intra = унутры + малекулярны)
унутрымалекулярны;
і-ае дзеянне — акісляльна-аднаўляльны працэс, які адбываецца ў малекулах раслін і некаторых жывёл без доступу свабоднага кіслароду, у выніку расшчаплення арганічных рэчываў у клетках.
Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)
ке́пі
(фр. képi)
1) фуражка з невялікім цвёрдым донцам і прамым казырком (у арміях некаторых краін і ў рускіх гімназістаў 19 ст.);
2) мужчынскі летні мяккі галаўны ўбор з казырком без аколыша.
Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)