бажаство́, ‑а, н.

Тое, што і бог. // Уст. паэт. Пра чалавека, які выклікае захапленне, з’яўляецца прадметам культу.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

безаско́лачны, ‑ая, ‑ае.

Які не ўтварае асколкаў з вострымі краямі пры ўдары або ціску (звычайна пра шкло).

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

выкла́двацца, ‑аецца; незак.

1. Прыгожа ўкладвацца (пра валасы). Светлыя валасы .. [Жана] выкладваліся хвалямі. Новікаў.

2. Зал. да выкладваць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

вы́трашчаны, ‑ая, ‑ае.

1. Дзеепрым. зал. пр. ад вытрашчыць.

2. у знач. прым. Шырока раскрыты (пра вочы).

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

выхо́дны, ‑ая, ‑ае.

Адпраўлены з установы (пра карэспандэнцыю). Выходная пошта. // Прызначаны для рэгістрацыі такой карэспандэнцыі. Выходны журнал.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

адня́цца, ‑німецца; пр. адняўся, ‑нялася, ‑нялося; зак.

Пра часткі цела — перастаць дзейнічаць у выніку паралічу. Рука аднялася.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

адпала́ць, ‑ае; зак.

Перастаць падаць. Дровы адпалалі. Зара адпалала. // перан. Улегчыся, уціхнуць (пра якія‑н. бурныя падзеі).

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

амаладзі́цца, ‑ладжуся, ‑лодзішся, ‑лодзіцца; зак.

Стаць маладым, маладзейшым. // Уключыць у свой склад большую колькасць моладзі (пра арганізацыю).

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

аглушы́цца, аглушыцца; зак.

Напоўніцца аглушальнымі гукамі (пра паветра, прастору). Праз хвілін дзесяць бор аглушыўся грымотным выбухам. Якімовіч.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

аграма́дзіцца, ‑дзіцца; зак.

Ператварыцца з індывідуальнага, прыватнага ў калектыўна-грамадскае (пра сродкі вытворчасці, гаспадарчыя аб’екты і пад.).

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)