шуме́ць ​1, ‑млю, ‑міш, ‑міць; незак.

1. Утвараць, рабіць шум ​1 (у 1 знач.). Мяккім маёвым лісцем шумяць бярозы. Мурашка. І шумяць над берагам Сосен гушчары, А ім адгукаюцца Нёмана бары. Русак. Дажджы растуць, шумяць над полем, Дзе я на ростанях стаю. Вярба. Варкасы зніклі. Неба пасвятлела. А мора ўсё спявала, усё шумела. А. Вольскі. На паперу становяцца самі Словы шчырыя песні тае, Што расла з маладымі садамі, Што шуміць у палях каласамі, — І таму маё сэрца пяе. Непачаловіч. // Пра пачуццё цяжкасці, болю, кружэння ў галаве, якое ўзнікае ў выніку стомленасць хваробы, ап’янення і пад. Шуміць спавітая бінтамі галава... Брыль. / у безас. ужыв. Калі [Феня] выйшла з бальніцы, не адразу зразумела, у які бок трэба ісці дадому, шумела ў галаве. Арабей. Ліда задумалася. Шумела ў галаве. Федасеенка. Андрэйку душыць гарачыня, млеюць ногі ад стомы, пачынае шумець у галаве. Кавалёў.

2. перан. Весці жывую, актыўную дзейнасць, завіхацца; выказвацца з выпадку чаго‑н. [Настаўнік:] «І не адзін такі я: шумім, круцімся, а толку няма». Колас. — Нешта ціха ў вас сёння? — А чаго асабліва шумець? Справы свае зрабілі, пара на спачын. Лынькоў. // Працякаць, ісці, адбывацца вельмі ажыўлена, бурна. Пад блакітным агнём небасхіла Пустыром увесь край выглядае... Дзе шумела жыццё — там магіла, Толькі енкі... і плач не змаўкае... Чарот. Шумяць гарачыя дэбаты. Таўбін.

3. Лаяцца, сварыцца, крычаць; гучна, адкрыта выражаць сваю незадаволенасць. — Спакайней, спакайней. Разбяромся раніцай.. Чаго шумець? Лобан. — Едзь зараз жа, — п’яны ёлуп! — шумелі на .. [Яўгена] сваякі. Новікаў.

4. перан. Разм. Шмат гаварыць, абмяркоўваць што‑н. з мэтай прыцягнення ўвагі да чаго‑н. — Аб ім [Сакольным] смела можна гаварыць і нават шумець. Кулакоўскі. Шумелі хлопцы: «Эх... шкада жанчыны!» І кожны Насту ратаваць быў рад. З. Астапенка. // Мець шырокую вядомасць, выклікаць шырокі інтарэс, прыцягваць агульную ўвагу да сябе. Справа шумела на ўвесь гарадок. Чорны. Смірніцкі расказваў неахвотна. — Увогуле, — заключыў ён, — «Медыцынскі работнік» шуміць. Шахавец.

шуме́ць ​2, ‑міць; незак.

Узнімацца пенай; пеніцца. Піва шуміць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

я ​1, нескл., н.

Трыццаць другая, апошняя літара беларускага алфавіта, якая абазначае: а) пасля зычных — галосны гук «а» і мяккасць папярэдняга зычнага, напрыклад: «нясу — ньасу», «вязу — вьазу»; б) пасля галосных, «ў», раздзяляльнага мяккага знака, апострафа і ў пачатку слова — два гукі: «й» і «а», напрыклад, «лінія — лінійа», «здароўя — здароўйа», «кальян — калйан», «сям’я — сямйа», «ягада — йагада».

•••

Ад а да я гл. а ​1.

я ​2, мяне, мне, мяне, мной (‑ою), аба мне; мн. мы; займ. асаб. 1 ас. адз.

1. Ужываецца для абазначэння асобы, якая гаворыць. Я слаўлю свету аднаўленне І змены новыя ў жыцці. Хведаровіч. Мой родны кут, як ты мне мілы!.. Забыць цябе не маю сілы! Колас.

2. у знач. наз., нескл., н. Ужываецца для абазначэння ўсведамлення чалавекам уласнай сутнасці, самога сябе ў акаляючым свеце, а таксама для абазначэння суб’екта (у філасофіі). Яўген чалавек мяккай натуры. Вельмі ж спакойны. Па ім — што хочаш, абы не зайшло за жывое. Абы не зачапілі яго чалавечага «я». Баранавых.

•••

Вось гэта я разумею! — вокліч адабрэння, падтрымкі ў значэнні: вельмі добра, так і трэба, іменна тое, што трэба.

Вось я цябе (яго, яе, вас, іх)! — ужываецца як пагроза.

Каго я бачу! — ужываецца пры выказванні здзіўлення, радасці ад сустрэчы з кім‑н.

Не я буду, калі не... — выражэнне рашучага намеру зрабіць што‑н. або цвёрдай упэўненасці ў чым‑н.

Паказаць сваё я гл. паказаць.

Па мне — а) на маю думку, на мой погляд; б) мне ўсё роўна.

У мяне — ужываецца як папярэджанне, пагроза і пад. Нейкі атупелы і змардаваны голас гукаў: — Ты ў мяне зараз усё скажаш. Чорны.

Што я (ты, ён) там (тут) забыў? — няма чаго мне (табе, яму) там (тут) рабіць!

Я думаю! — канешне! дзіва што!

Я табе дам — пагражальны вокрык ці заўвага.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

Vergléich

I

m -(e)s, -e

1) параўна́нне

im ~ mit [zu] j-m, mit [zu] etw. (D) — у параўна́нні з кім-н., з чым-н.

ein markánter ~ — яскра́вае параўна́нне

éinen ~ zíehen* [ánstellen] — параўно́ўваць, рабі́ць параўна́нне

kéinen ~ mit j-m, mit etw. (D) áushalten* — не вы́трымаць параўна́ння з кім-н., з чым-н.

2) спарт. спабо́рніцтва, сустрэ́ча

II

m -(e)s, -e

1) пагадне́нне, дагаво́р

2) здзе́лка, кампрамі́с, зго́да

geríchtlicher ~ — кампрамі́снае рашэ́нне суда́

◊ ein mágerer ~ ist bésser als ein fétter Prozéss — ≅ ле́пей сем разо́ў змары́цца, як адзі́н раз пасвары́цца

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

screw

[skru:]

1.

n.

1) шру́ба, шру́бка f.

2) паваро́т шру́бы; шру́бавы рух

3) informal скна́ра, жмі́нда -ы m. & f.

4) вінт (самалёта); грабны́ вінт (парапла́ва)

2.

v.t.

1) закру́чваць

to screw the lid on the jar — закруціць ве́чка на сло́ік

2) зашрубо́ўваць

а) to screw down or on — прышрубава́ць што, прымацава́ць да чаго́ шру́бамі

б) to screw off — адкруці́ць, адшрубава́ць

3) націска́ць, прыціска́ць

to screw information out of a person — сі́лай вы́цягнуць зь не́кага ве́сткі

4) перако́шваць, рабі́ць касы́м

His face was screwed up with fear — Твар у яго́ перакасі́ла ад стра́ху

3.

v.i.

круці́цца, як шру́ба

•

- He has a screw loose

- screw up

- screw up enough courage

- tighten the screw

- put the screws on

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

shift

[ʃɪft]

1.

v.t.

1) перасо́ўваць (на і́ншае ме́сца); перадава́ць (друго́му); пераклада́ць (у другу́ю руку́); зьмяня́ць

He shifted the heavy bag from one hand to the other — Ён перакла́ў цяжкі́ мех з аднае́ рукі́ ў другу́ю

2) сьпі́хваць (адка́знасьць)

3) замяня́ць (дэкара́цыю на сцэ́не)

4) пазбаўля́цца

5) мяня́ць ху́ткасьць аўтамабі́ля

2.

v.i.

1) зьмяня́цца

The wind has shifted to the southeast — Ве́цер зьмяніўся на паўдзённа-ўсхо́дні

2) махлява́ць, рабі́ць змо́ву

3) спраўля́цца, дава́ць сабе́ ра́ды

3.

n.

1) зьме́на f.

night shift — начна́я зьме́на

2) зрух -у m., перамяшчэ́ньне n.

3) хі́трыка f., вы́крут, спо́саб -у m.

to try every shift — прабава́ць усі́х спо́сабаў

4) Geol. касо́е зрушэ́ньне

•

- make shift

- shift the blame

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

clear

[klɪr]

1.

adj.

1) сьве́тлы, я́сны, бяз хма́раў

clear day — сьве́тлы дзень

2) празры́сты, бліску́чы

3) я́сна чу́тны, я́сна ба́чны; выра́зны; зразуме́лы

a clear voice — выра́зны го́лас

4) невінава́ты, безь віны́

clear conscience — чы́стае сумле́ньне

5) во́льны, адкры́ты

a clear view — адкры́ты від

6) во́льны ад до́ўгу, бяз до́ўгу, чы́сты

clear profit — чы́сты прыбы́так

clear of debt — бяз до́ўгу

7) апаро́жнены, разгру́жаны

2.

adv.

я́сна; зусі́м, ца́лкам

3.

v.t.

1) чы́сьціць

2) рабі́ць празры́стым

3) выясьня́ць

4) Law

а) апра́ўдваць, прызнава́ць невінава́тым

б) прызнава́ць надзе́йным

5) расчышча́ць

to clear the land of the trees — вы́карчаваць

•

- all clear

- clear away

- clear off

- clear the way

- clear up

- it is clear

- keep clear of

- out of a clear blue sky

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

square

[skwer]

1.

n.

1) Geom. квадра́т -а m.

2) кварта́л -а m.

The large factory fills a whole square — Вялі́кая фа́брыка займа́е цэ́лы кварта́л

3) сквэр -у m.

4) пло́шча f.

5) Math. квадра́т лі́ку, лік у друго́й ступе́ні

16 is the square of 4 — 4 у квадра́це бу́дзе 16

2.

adj.

1) квадра́тны

a room five meters square — пако́й на пяць квадра́тных мэ́траў

2) прастаку́тны

a square corner — про́сты кут

3) справядлі́вы, сумле́нны

4) катэгары́чны

square refusal — катэгары́чная адмо́ва

5) у квадра́це

6) Sl. старамо́дны, адста́лы, кансэрваты́ўны

3.

v.t.

1) рабі́ць квадра́тным; выпро́стваць

2) Math. узво́дзіцьу квадра́т

3) Figur. палаго́джваць

•

- back to square one

- square oneself

- square up

- square with

- on the square

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

approach

[əˈproʊtʃ]

1.

v.t.

1) падыхо́дзіць, набліжа́цца; пад’яжджа́ць; падступа́ць

Troops approached the town — Во́йскі падступі́лі да го́раду

to approach a problem — падыйсьці́ да пыта́ньня

2) быць падо́бным, быць наблі́жаным да чаго́

The wind is approaching a gale — Ве́цер перахо́дзіць у бу́ру

3) рабі́ць прапано́ву, пачына́ць перамо́вы

to approach someone with a suggestion — зрабі́ць не́каму прапано́ву

2.

v.i.

1) збліжа́цца, надыхо́дзіць

Winter approaches — Надыхо́дзіць зіма́

2) насо́ўвацца

3) падступа́цца

3.

n.

1) надыхо́д -у m., набліжэ́ньне n.

the approach of night — надыхо́д но́чы

2) до́ступ -у да каго́-чаго́, падыхо́д -у m.

The approach to the house was a narrow path — Падыхо́д да ха́ты быў па вузко́й сьце́жцы

3) прыбліжэ́ньне, набліжэ́ньне n.

4) падыхо́д -у, мэ́тад -у m.

•

- approaches

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

fix

[fɪks]

1.

fixed or fixt, – v.t.

1) замацо́ўваць (і ў па́мяці), мо́цна ўмацо́ўваць, убіва́ць (у зямлю́ кол)

2) пастанаўля́ць, прызнача́ць (цану́, да́ту)

3) прыця́гваць (ува́гу, по́зірк), затры́мваць, спыня́ць (ува́гу, по́зірк), утаро́пваць, утаро́пвацца

4) фіксава́ць; замацо́ўваць (апрацо́ўваць замацава́льнікамі фа́рбу, зды́мак)

5) ла́дзіць (чараві́кі); ла́таць, ла́піць (во́пратку); цырава́ць (панчо́хі); рамантава́ць (машы́ну, ха́ту); напраўля́ць папсава́нае

6) informal пара́дкаваць, прычэ́сваць (валасы́), папраўля́ць фрызу́ру

7) informal рабі́ць несумле́нную камбіна́цыю

to fix a jury — падкупі́ць прыся́жных

8) informal по́мсьціць; кара́ць

9) Chem. згушча́ць; зьвя́зваць

10) рыхтава́ць; гатава́ць, гатава́ць, вары́ць (е́жу, по́лудзень)

2.

n.

1) цяжко́е, безвыхо́днае або́ дзі́ўнае стано́вішча

2) вызначэ́ньне месцазнахо́джаньня (самалёта, вадапла́ва)

3) Sl.

а) ха́бар, по́дкуп -у m.

б) до́за нарко́тыкаў

•

- fix upon

- fix up

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

rub​2 [rʌb] v.

1. (with) це́рці; це́рціся; націра́ць; паціра́ць;

She rubbed her hands in delight. Яна з задавальненнем пацерла рукі;

A cat was rubbing against my leg. Кот цёрся аб маю нагу.

2. выціра́ць (пыл і да т.п.); праціра́ць;

rub cups with a towel праціра́ць ку́бкі ручніко́м

♦

rub shoulders with smb. вадзі́ць кампа́нію з кім-н.;

rub smb. up the wrong way BrE, infml раздражня́ць, злава́ць каго́-н.; гла́дзіць су́праць шэ́рсці;

rub smb.’s nose in it infml упіка́ць каго́-н за што-н.; рабі́ць папро́к

rub along [ˌrʌbˈəlɒŋ] phr. v. BrE, infml ла́дзіць, ужыва́цца;

We rubbed along very unhappily. Мы не змаглі ўжыцца.

rub down [ˌrʌbˈdaʊn] phr. v.

1. абціра́ць; выціра́ць;

rub oneself down with a towel вы́церціся ручніко́м

2. зачышча́ць

3. масажава́ць

rub in [ˌrʌbˈɪn] phr. v.

1. убіва́ць у галаву́, удзёўбваць

2. уціра́ць (мазь і да т.п.)

rub off [ˌrʌbˈɒf] phr. v. сціра́ць, счышча́ць;

rub the rust off счышча́ць іржу́

rub out [ˌrʌbˈaʊt] phr. v.

1. BrE сціра́ць, вычышча́ць (нанесенае алоўкам)

2. AmE, slang прышы́ць (забіць); зні́шчыць, вы́нішчыць

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)