скаржэ́ць, ‑эе; зак.

Абл. Высахнуць, зацвярдзець. Счарнела пад бярозаю карытца. Зацвіў, скаржэў бярозавік на дне. Кірэенка.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

та́львег, ‑а, м.

Спец. Лінія, якая злучае найбольш нізкія ўчасткі дна рачной даліны, рова і пад.

[Ням. Talweg ад Tal — даліна і Weg — дарога.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

тапо́нім, ‑а, м.

Назва якога‑н. геаграфічнага аб’екта пэўнай мясцовасці (населенага пункта, ракі, возера і пад.).

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

тэксто́ўка, ‑і, ДМ ‑тоўцы; Р мн. ‑товак; ж.

Разм. Кароткі тлумачальны подпіс пад малюнкам, здымкам.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

удасто́іцца, ‑стоюся, ‑стоішся, ‑стоіцца; зак., чаго.

Аказацца дастойным высокай ацэнкі, узнагароды, звання і пад. Удастоіцца прэміі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

укарчане́лы, ‑ая, ‑ае.

Тое, што і скарчанелы. Укарчанелыя кусты быльнягу адно трашчалі пад блішчастым жалезам. Чорны.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

уса́дачнасць, ‑і, ж.

Спец. Уласцівасць матэрыялу памяншацца ў аб’ёме пры ўсыханні, застыванні і пад. Усадачнасць бетону.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

часа́лка, ‑і, ДМ ‑лцы; Р мн. ‑лак; ж.

Прылада для часання воўны, ільну і пад.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

чашчаві́к, ‑а, м.

Абл. Падбярозавік. Далей пад лагі ў бярэзніку — чырвоныя падасінавікі і белыя чашчавікі. Пташнікаў.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

шо́па, ‑ы, ж.

Абл. Павець. Аж пад тую шопу, дзе сох калісь сырэц, забраўся я. Сабаленка.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)