ВЫПРАВА́ННЕ ПАСЕ́ВАЎ,

частковая або поўная гібель азімых збожжавых культур і інш. раслін, якія зімуюць, ад знясілення ў выніку доўгага знаходжання пад глыбокім снегавым покрывам. Бывае, калі ўвосень рана выпадае снег на незамёрзлую зямлю або доўга не сыходзіць вясной. На Беларусі найб. пашкоджваюцца перарослыя і загусцелыя пасевы азімых (жыта менш устойлівае, чым пшаніца), асабліва пры адначасовым іх падмаканні пры працяглых адлігах і напярэдадні інтэнсіўнага раставання снегу.

т. 4, с. 317

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)

ВАКЦЫНАТЭРАПІ́Я,

выкарыстанне вакцыны з лячэбнай мэтай. Ужываюць пры хранічных ці востра-хранічных інфекц. захворваннях для стымуляцыі дзейнасці імуннай сістэмы па выдаленні або знішчэнні ўзбуджальніка.

т. 3, с. 467

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)

АДШЧЭП,

асколак, адбіты адбойнікам ад кавалка крэменю або нуклеуса першабытным чалавекам каменнага і бронзавага вякоў. Выкарыстоўваліся на выраб прылад працы — нажоў, сярпоў і інш.

т. 1, с. 141

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)

метрдатэ́ль, ‑я, м.

1. Распарадчык у рэстаране або гасцініцы.

2. Старшы лакей у багатым дваранска-памешчыцкім доме.

[Фр. meître d'hôtel — гаспадар гасцініцы.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

міжміністэ́рскі, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да рада міністэрстваў, агульны для двух або некалькіх міністэрстваў. Міжміністэрскія камісіі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

падзява́ць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; зак.

Разм. Тое, што і падзець, толькі пра ўсё, многае або ўсіх, многіх.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

падкайда́ннікі, ‑аў; адз. падкайданнік, ‑а, м.

Гіст. Падкладка (скураная або з якога‑н. іншага матэрыялу) пад кайданы.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

падкле́цце, ‑я, н.

Ніжні або падвальны (звычайна нежылы) паверх драўлянага дома, што выкарыстоўваецца для захоўвання чаго‑н.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

пажні́ўны, ‑ая, ‑ае.

Спец. Які высяваецца, астаецца або праводзіцца пасля жніва. Пажніўны лубін. Пажніўныя пасевы. Пажніўнае лушчэнне.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

пазабінто́ўваць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; зак., каго-што.

Забінтаваць усіх, многіх або ўсё, многае. Пазабінтоўваць раненых. Пазабінтоўваць ногі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)