намалаці́ць, -лачу́, -ло́ціш, -ло́ціць; -ло́чаны; зак., чаго.

1. Нарыхтаваць малацьбой.

Н. тону гароху.

2. перан. Пабіць, разбіць нейкую колькасць чаго-н. (разм.).

Колькі талерак намалацілі!

3. перан. Хутка нагаварыць чаго-н. (разм.).

|| незак. намало́чваць, -аю, -аеш, -ае (да 1 знач.).

|| наз. намало́т, -у, М -ло́це, мн. -ы, -аў, м.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)

ху́ткі, -ая, -ае.

1. Які адбываецца з вялікай хуткасцю.

Хуткая хада.

Хутка (прысл.) бегаць.

2. Быстры ў сваіх рухах, дзеяннях, рашэннях і пад.; паспешлівы.

Хуткія крокі.

Х. погляд.

3. Які адбываецца ў кароткі адрэзак часу, а таксама які павінен адбыцца праз невялікі адрэзак часу.

Хуткая перамога.

Да хуткай сустрэчы.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)

шу́хнуць, -ну, -неш, -не; -ні; зак. (разм.).

1. Адным прыёмам зрабіць што-н.

Ш. вады на агонь.

Шухнуў вобземлю (паваліўся).

2. (1 і 2 ас. не ўжыв.). Хутка абваліцца, спаўзці, з’ехаць уніз.

Зямля шухнула ў яму.

3. (1 і 2 ас. не ўжыв.). Нечакана настаць, надысці.

Шухнула пацяпленне.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)

пресы́тить сов., уст.

1. (пищей) перакармі́ць; (обкормить) абкармі́ць;

2. (перенасытить) спец. перанасы́ціць;

3. (кого) перен. збры́даць (каму), абры́даць (каму), надаку́чыць (каму); (насладиться) (да адва́лу) паце́шыцца (чым); (удовлетвориться) (да адва́лу) здаво́ліцца (чым);

ско́ро все развлече́ния его́ пресы́тили ху́тка ўсе заба́вы яму́ збры́далі (надаку́чылі), ху́тка ўсі́мі заба́вамі ён наце́шыўся (здаво́ліўся) да адва́лу;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (актуальны правапіс)

hopefully [ˈhəʊpfəli] adv.

1. абнадзе́йліва, спрыя́льна, прыхі́льна

2. трэ́ба спадзява́цца;

Hopefully, we’ll be there soon. Спадзяюся, мы хутка будзем на месцы.

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

Мі́талем, мі́талям, мы́талям, мі́тэлем, мі́целлем ’хутка, у момант, мігам, што ёсць сілы’ (Бяльк., ТС, слонім., Жыв. сл.; жытк., Жыв.; рэч., нараўл., Мат. Гом.; Ян.), драг. му́тылём лізтэ (пра адзенне) ’хутка, ушчэнт рвацца, зношвацца’ (Лучыц-Федарэц). Балтызм. Параўн. mituliuoti ’здыхаць’, ’знікаць’, nu‑mituliuoti ’знікнуць’.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

◎ Кумільга́нам ’хутка’ (Сцяшк. Сл.), ’невялікімі скачкамі’ (Нар. словатв., Федар. Рук.). Гл. кумільгом.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

◎ Нашабуня́ць (нашыбуняць) ’хутка што-небудзь зрабіць’ (чавус., Нар. сл.). Ад шабуняць (гл.).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

shoot up

а) ху́тка расьці

б) вы́сіцца, уздыма́цца ўго́ру

в) Sl. укало́цца (прыня́ць нарко́тык)

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)

take off

а) узьня́цца, узьляце́ць (пра самалёт)

б) informal ху́тка вы́йсьці; пайсьці́; уцячы́, сарва́цца

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)