musty
[ˈmʌsti]adj.
1) за́тхлы; ту́хлы
a musty room — за́тхлы пако́й
musty crackers (grains) — ту́хлыя сухары́ (збо́жжа).
2) чэ́рствы (хлеб); састарэ́лы (зако́н)
3) тупы́, апаты́чны
a musty old fellow — апаты́чны стары́
Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)
дарэ́мна нареч.
1. напра́сно, бесполе́зно, тще́тно, беспло́дно;
2. да́ром, беспла́тно;
1, 2 см. дарэ́мны;
◊ д. тра́ціць час — зря теря́ть вре́мя;
ну, гэ́та д.! — ну, э́то зря, напра́сно;
д. хлеб е́сці — зря хлеб есть;
по́рах д. тра́ціць — по́рох да́ром тра́тить;
д. не про́йдзе — (што, каму) да́ром не обойдётся (что, кому)
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (актуальны правапіс)
хле́бны
1. (пра печаны хлеб) Brot-;
хле́бныя вы́рабы Brótwaren pl;
2. разм (выгодны, даходны) Brot; vórteilhaft, éinträglich, gewínnbringend;
хле́бнае дрэ́ва бат Brótfruchtbaum m -(e)s, -bäume
Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)
наздраваты, ‑ая, ‑ае.
З невялікімі, частымі адтулінамі, дзірачкамі; порысты. Наздраваты хлеб. Наздраваты шлак. ▪ Пачарнелы снег быў наздраваты і храбусткі. Новікаў. Над імклівым, сцюдзёным бяздоннем нябачна штурхаліся, шоргаліся, кружылі на месцы і зноў спяшаліся за плынню шэрыя, наздраватыя крыгі. Брыль.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
недапячы, ‑пяку, ‑пячэш, ‑пячэ; ‑пячом, ‑печаце; пр. недапёк, ‑пякла, ‑пякло; заг. недапячы; зак.
1. што. Не зусім добра прапячы; не давесці пячэннем да поўнай гатоўнасці. Недапячы хлеб. Недапячы яечню.
2. што і чаго. Выпечы, спячы менш, чым патрэбна. Недапячы пуд хлеба.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
пшанічны, ‑ая, ‑ае.
Які мае адносіны да пшаніцы. Пшанічная салома. ▪ Як туман,.. мігаюць [лясы] за аўсяным і пшанічным полем. Чорны. // Зроблены, прыгатаваны з зерня пшаніцы. Пшанічная мука. Пшанічны хлеб. ▪ Віншаваць са шчасцем пойдуць маладых, Каравай пшанічны панясуць да іх. Кляўко.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
свежаспечаны, ‑ая, ‑ае.
1. Нядаўна, толькі што спечаны. Свежаспечаны хлеб.
2. перан. Разм. Які нядаўна, толькі што стаў кім‑н., заняў пасаду, атрымаў званне. — Што ў цябе? — пытаў Кастусь. — Дваццаць пяць новых, — казаў Вярыга. — Свежаспечаных. Дзіва, кумок, а не хлопцы. Караткевіч.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
сеяны, ‑ая, ‑ае.
1. Дзеепрым. зал. пр. ад сеяць.
2. у знач. прым. Прасеяны праз сіта. Сеяная мука. // Выпечаны з прасеянай мукі. Сеяны хлеб.
3. у знач. прым. Пасеяны чалавекам (у адрозненне ад дзікарослага). Сеяныя травы. // З пасеянай расліннасцю. Сеяныя лугі.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
яда, ‑ы, ДМ ядзе, ж.
1. Дзеянне паводле знач. дзеясл. есці.
2. Тое, што ядуць і п’юць; ежа. Застаўляе [пан] стол дубовы Сытаю ядою, Мёд, віно ў жбанах б’е пенай, Як бы мора тое. Купала. Хлеб ды вада — маладзецкая яда. Прыказка.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
навіна́ ж.
1. (сообщение, известие) но́вость;
2. (свойство нового) новизна́;
3. (новый порядок, обычай) но́вшество ср.;
4. (хлеб нового урожая) обл. новина́, новь
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (актуальны правапіс)