Verbum

запасці́ся, -су́ся, -се́шся, -се́цца; -сёмся, -сяце́ся, -су́цца; запа́сся, -сла́ся, -ло́ся; -сі́ся; зак.

Назапасіць для сябе чаго-н.

З. харчамі.

З. цярплівасцю (перан.: падрыхтавацца выцерпець што-н.).

|| незак. запаса́цца, -а́юся, -а́ешся, -а́ецца.

клан, -а, мн. -ы, -аў, м.

1. Род, радавая абшчына [першапачаткова ў кельцкіх народаў] (спец.).

2. перан. Адасобленая групоўка людзей, якія лічаць сябе лепшымі, прывілеяванымі ў якіх-н. адносінах.

|| прым. кла́навы, -ая, -ае.

Кланавая абмежаванасць.

адкупі́цца, -куплю́ся, -ку́пішся, -ку́піцца; зак., ад каго-чаго.

Вызваліцца ад якой-н. залежнасці, ад якіх-н. абавязкаў за плату, хабар і пад.; выкупіць сябе.

Ледзь адкупіўся.

|| незак. адкупля́цца, -я́юся, -я́ешся, -я́ецца.

азірну́цца, -ну́ся, -не́шся, -не́цца; -нёмся, -няце́ся, -ну́цца; -ні́ся; зак.

1. Павярнуўшыся, паглядзець назад, аглянуцца.

Маці азірнулася і ўбачыла мяне.

2. Паглядзець вакол сябе, агледзецца.

А. навокал.

|| незак. азіра́цца, -а́юся, -а́ешся, -а́ецца.

акуну́цца, -ну́ся, -не́шся, -не́цца; -нёмся, -няце́ся, -ну́цца; -ніся; зак.; гл. акунуць.

◊

Акунуцца з галавой у работу — цалкам аддацца якой-н. справе, поўнасцю прысвяціць сябе чаму-н.

|| незак. акуна́цца, -а́юся, -а́ешся, -а́ецца.

абавя́зак, -зку, мн. -зкі, -зкаў, м.

Пэўнае кола дзеянняў, якія павінны абавязкова выконвацца тым, каму яны даручаны, або хто сам узяўся за іх выкананне.

Усеагульны воінскі а.

Ускласці на сябе абавязкі.