Блашчынец, блашчычнік ’расліна звычайны лянок, Linaria vulgaris Mill.’ (Кіс.). Бясспрэчна, да блашчы́ца ’клоп; блыха’ (гл.). Магчыма, як сродак супраць блох або клапоў (расліна досыць ядавітая, гл. Нейштадт, Определитель, 492). Параўн. яе назвы ў іншых мовах, напр., славац. svinský chreň (для абмывання парасят); чэш. дыял. morová zelina (гл. Махэк, Jména rostl., 211).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

odstraszający

які пужае (страшыць);

odstraszający przykład — жахлівы прыклад;

środek odstraszający owady — сродак супраць насякомых

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

lekarstwo

н.

1. лякарства; медыкаменты; лекі;

2. лекі; сродак;

ani na lekarstwo — ані; ніколькі

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

nasenny

nasenn|y

снатворны; усыпляльны;

środek ~y — снатворны сродак;

pigułka ~a — снатворная таблетка (пілюля)

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

płatniczy

плацежны;

środek płatniczy — плацежны сродак;

bilans płatniczy — плацежны баланс;

nakaz płatniczy — плацежны ордэр

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

ласьён

(фр. lotion, ад лац. lotio = мыццё)

касметычны гігіенічны сродак для догляду скуры твару.

Слоўнік іншамоўных слоў. Актуальная лексіка (А. Булыка, 2005, правапіс да 2008 г.)

ласьён

(фр. lotion, ад лац. lotio = мыццё)

касметычны гігіенічны сродак для догляду скуры твару.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)

digestive

[daɪˈdʒestɪv]

1.

adj.

1) стравава́льны

2) які́ дапамага́е стравава́ньню

2.

n.

сро́дак, лек, які́ дапамага́е стравава́ньню

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

thickening

[ˈӨɪkənɪŋ]

n.

1) сро́дак для згушчэ́ньня (рэ́чыва, напр крухма́л)

2) згу́стак -ка m.

3) згушчэ́ньне n.

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

antiseptic

[,æntəˈseptɪk]

1.

adj.

які́ прадухіля́е заражэ́ньне, антысэпты́чны

2.

n.

сро́дак, які́ прадухіля́е заражэ́ньне, антысэ́птык -а m.

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)