éinpflanzen

1.

vt

1) садзі́ць (расліны)

2) наса́джваць

2.

(sich) укараня́цца

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

Áusläufer

m -s, -

1) пасы́льны

2) сучо́к, па́растак (расліны)

3) нашча́дак

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

во́дарасці, ‑ей; адз. водарасць, ‑і, ж.

1. Ніжэйшыя споравыя вадзяныя расліны, у якіх адсутнічае падзел на сцябло, ліст і корань.

2. Разм. Расліны, якія жывуць у вадзе. Далей ад берага, на глыбіні чатырох-пяці метраў, відаць густая, высокая водарасць — нібы лес з-пад крыла самалёта. Брыль.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

прышчапі́ць, -чаплю́, -чо́піш, -чо́піць; -чо́плены; зак., што.

1. Зрабіць перасадку часткі жывой расліны (чаранка, вочка) на тканку другой расліны, каб перадаць пэўныя ўласцівасці.

2. каму. Увесці ў арганізм вакцыну для папярэджвання ці вылечвання якой-н. хваробы.

П. воспу.

3. перан., каму. Прымусіць засвоіць, зрабіць прывычным.

П. культурныя звычкі.

|| незак. прышчэ́пліваць, -аю, -аеш, -ае.

|| наз. прышчэ́пка, -і, ДМ -пцы, ж. (да 1 і 2 знач.) і прышчэ́пліванне, -я, н.

|| прым. прышчэ́пачны, -ая, -ае (паводле 1 і 2 знач.).

Прышчэпачныя кампаненты.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

дзікаро́слы wíldwachsend;

дзікаро́слыя плады́ Wíldfrüchte pl;

дзікаро́слы раслі́ны Wíldwuchs m -es

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

падкармі́ць

1. (адкормліваць) áuffüttern vt, bésser ernähren;

2. (расліны) náchdüngen vt

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

маларо́слы klein, von kléinem Wuchs (пра людзеü); níedrig, kléinwüchsig (пра расліны)

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

бетэ́ль, ‑ю, м.

Трапічная кустовая расліна сямейства перцавых. // Лісты гэтай расліны з пэўнымі дамешкамі, якія ўжываюць для жавання.

[Партуг. betel.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

агаро́дны, ‑ая, ‑ае.

Які мае дачыненне да агароду. Агародная зямля. Агародная брыгада. // Які расце на агародзе. Агародныя расліны.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

акулірава́ць, ‑рую, ‑руеш, ‑руе; зак. і незак., што.

Спец. Прышчапіць (прышчэпліваць) адну расліну вочкам другой расліны. Акуліраваць дзічку.

[Ад лац. oculus — вока.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)