withdraw

[wɪðˈdrɔ]

1.

v.t. -drew, drawn, -drawing

1) адыма́ць, прыма́ць, вы́маць

He quickly withdrew his hand from the hot stove — Ён ху́тка адхапі́ў руку́ ад гара́чае пліты́

2) адкліка́ць

3) выма́ць, забіра́ць

He withdrew his savings from the bank — Ён забра́ў свае́ ашча́днасьці з ба́нку

2.

v.i.

1) выхо́дзіць

She withdrew from the room — Яна́ вы́йшла з пако́ю

2) Milit. адступа́ць

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

tätig

дзе́йны, актыўны

~ sein als — працава́ць у я́касці, працава́ць (кім-н.)

éinen ~en Ánteil an etw. (D) néhmen* — прыма́ць актыўны ўдзе́л у чым-н.

in (D) dáuernd ~ sein — працава́ць пастая́нна ў (чым-н.)

er ist als Dólmetscher ~ — ён працу́е перакла́дчыкам

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

angażować

angażowa|ć

незак.

1. прымаць на працу; падпісваць кантракт; ангажаваць, запрашаць;

~ć nowego pracownika — браць новага супрацоўніка;

2. кніжн. уцягваць;

wojna ~ła coraz nowe państwa — вайна ахоплівала ўсё новыя і новыя дзяржавы;

ta sprawa angażuje nas uczuciowo — гэтая справа не пакідае нас абыякавымі

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

swear​2 [sweə] v. (swore, sworn)

1. ла́яцца;

swear at smb. ла́яць каго́-н.

2. кля́сціся, бажы́цца, прысяга́ць;

swear an oath прыма́ць прыся́гу, дава́ць кля́тву;

swear smth. (against smb.) дава́ць паказа́нні пад прыся́гаю; све́дчыць (супраць каго-н.);

swear by smb./smth. кля́сціся кім-н./чым-н.; бязме́жна ве́рыць каму́-н./чаму́-н.;

swear on the Bible клясці́ся на Бі́бліі

♦

swear blind infml клясці́ся

swear in [ˌsweərˈɪn] phr. v. прыво́дзіць да прыся́гі;

swear in a witness прыво́дзіць све́дку да прыся́гі

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

ВО́СЬМЫ З’ЕЗД КП(б)Б,

XIII канферэнцыя КП(б)Б. Адбыўся ў Мінску 12—14.5.1924; 198 дэлегатаў з рашаючым і 83 з дарадчым голасам ад 13 975 чл. і канд. у чл. партыі.

Парадак дня: даклад аб рабоце ЦКК РКП(б) (І.І.Шварц); справаздачы Часовага Бел. Бюро ЦК РКП(б) (А.М.Асаткін-Уладзімірскі). Часовай Кантрольнай камісіі (Р.М.Вендэ); аб унутр. гандлі і кааперацыі (А.Р.Чарвякоў); аб рабоце ў вёсцы (В.У.Дзякаў); аб рабоце сярод моладзі (М.С.Арэхва); парт.-арганізац. пытанне (В.А.Багуцкі); выбары кіруючых органаў партыі.

З’езд ухваліў дзейнасць ЦКК РКП(б), узбуйненне БССР і работу Белбюро па «стварэнні адзінага арганізма Кампартыі Беларусі»; звярнуў увагу на тое, што пры 70% бел. насельніцтва ў апараце кіраўніцтва БССР непрапарцыянальна вял. колькасць прадстаўнікоў інш. нацыянальнасцей; у ЦВК і СНК БССР беларусаў 35,5%, у калегіях наркаматаў — 22%. З’езд паставіў задачы: павялічыць пралет. праслойку ў партыі, дабіцца стварэння ячэек на ўсіх прамысл. прадпрыемствах, прымаць у партыю лепшых прадстаўнікоў бяднейшага сялянства і вясковай інтэлігенцыі; падкрэсліў неабходнасць росту дзярж. і каап. гандлю, авалодання рынкам, выцяснення з гандлю прыватніка. Вызначыў мерапрыемствы па выцяснення капіталіст. элементаў у вёсцы, але адзначыў, што 70% сялян складаюць сераднякі. Галоўным у рабоце парт. арг-цый на вёсцы з’езд лічыў каапераванне шырокіх сял. мас. Ён засяродзіў увагу на неабходнасці вывучэння ленінізму, паляпшэння кіраўніцтва камсамолам. На з’ездзе гучала думка пра сусв. рэвалюцыю, якую можна паскорыць сваімі поспехамі. Замест Часовага Бел. Бюро ЦК РКП(б) і Часовай Кантрольнай камісіі выбраны ЦК КП(б)Б у складзе 25 чл. і 7 канд., ЦКК — 16, Цэнтр. рэвіз. камісія з 5 чл.

Кр.: XIII конференция Коммунистической партии (больш.) Белоруссии: Стеногр. отчет. Мн., 1924.

У.К.Коршук.

т. 4, с. 278

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)

allow

[əˈlaʊ]

v.t.

1) дазваля́ць

Dogs are not allowed here — З саба́камі тут не дазво́лена

2) выдава́ць, выдзяля́ць

His father allows him $2 a week — Ба́цька дае́ яму́ 2 даля́ры на ты́дзень

3) дапуска́ць, прыма́ць

The judge allowed the claim of the man — Судзьдзя́ прыня́ў ска́ргу чалаве́ка

4) улі́чваць, браць пад ува́гу; дапушча́ць

to allow a car to be stolen — дапусьці́ць, каб а́ўта скра́лі

•

- allow for

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

Máhlzeit

f -, -en е́жа (абед, вячэра)

éine ~ éinnehmen* — абе́даць; вячэ́раць

éine ~ hálten* — сядзе́ць за стало́м, е́сці, прыма́ць стра́ву

~en verábreichen — падава́ць стра́вы, разно́сіць стра́ву (у бальніцы і г.д.)

~! — прые́мнага апеты́ту!; до́бры дзень!; быва́йце! (прывітанне ў абедзенны час)

◊ ja ~!, prost ~! — іран. пако́рна [шчы́ра] дзя́кую!

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

ме́рка, ‑і, ДМ ‑рцы; Р мн. ‑рак; ж.

1. Адпаведны размер чаго‑н. Каб абутак шыць па мерцы: Не вялікі, не малы, Прымяраеш, круціш-верціш — Падбіраеш капылы. Непачаловіч.

2. Прадмет, які служыць для вымярэння даўжыні. Калі заходзім у другую палавіну хаты нашага калгаснага садоўніка .., у вочы адразу кідаецца двухметровая, з адламаным канцом-нагой, брыгадзірская мерка «каза». Шуцько.

3. Пасудзіна для мерання чаго‑н. вадкага або сыпучага. — Гэты хлапчук без чаргі, не адпускайце, — нібы прачнулася .. [жанчына] ад бразгату літровай меркі аб бітон. Пальчэўскі. Хлеба нам гаспадыня не прыбаўляла, бульбы таксама насыпала адну мерку: хочаш — еш, хочаш — бяры з сабою. Якімовіч.

4. перан. Спосаб ацэнкі, крытэрый. — Я пачынаю думаць, што да ўсяго трэба падыходзіць з нейкаю меркаю, але гэтай меркі ў мяне няма. Колас. Кастрычнік, Ні ў чым ты не знаеш стандарту, Нічога не мераеш меркай крывою. Барадулін.

5. Уст. Плата збожжам за памол у млыне. Пакуль прымаць мерку ў новых завознікаў, студэнт паглядзеў на вялікія, як добрыя парсюкі, мяхі Сценкі Мякіша, што хітра прысуседзіліся каля самага каша. Брыль.

•••

Мераць усё (усіх) сваёй меркай гл. мераць.

Мераць усіх адной меркай гл. мераць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

ве́рыць, ‑ру, ‑рыш, ‑рыць; незак.

1. у што. Быць цвёрда перакананым, упэўненым у чым‑н. Верыць у перамогу. □ Веру, братцы, ў нашу сілу, Веру ў волі нашай гарт. Цётка. [Усевалад:] — Я не веру, каб чалавек з такой чулай і харошай душой, як у вас, быў помслівы і зласлівы. Скрыган. // у каго. Лічыць каго‑н. здольным здзейсніць надзеі, спадзяванні. [Надзя:] — Я верыла ў.. [Косцю], як у чалавека верыла. Разумееце, чалавека. Лынькоў.

2. у што і чаму. Прымаць за праўду, лічыць верагодным, адпаведным рэчаіснасці. Верыць у сны і прыкметы. Верыць кожнаму слову. Верыць чуткам. □ Выйду, гляну на палі, даліны — Жнуць камбайны спелыя аўсы, І не лёгка верыць успамінам Пра царскія, змрочныя часы... Лойка.

3. каму. Давяраць каму‑н. Заўважыўшы, што Васіль верыць яму, Андрэй падышоў здалёк і да галоўнага. Пальчэўскі. [Марына:] — Ты сябра мой даўні, І я табе веру. Прыходзька.

4. Быць веруючым. Верыць у бога.

•••

Верыць (паверыць) на слова — лічыць (палічыць) праўдзівымі словы, не пацверджаныя доказамі.

Не верыць сваім вушам (вачам) — вельмі здзіўляцца, пачуўшы, убачыўшы што‑н. нечаканае. Глянуў Віктар — і вачам сваім не верыць. — А дзе ж човен? Маўр.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

Gesétz

n -es, -e зако́н

ein ~ áuslegen — тлума́чыць зако́н

ein ~ éinbringen* — уне́сці законапрае́кт

ein ~ verábschieden — прыма́ць зако́н

ein ~ erlássen* — вы́даць зако́н

das ~ übertréten* [verlétzen], gégen das ~ verstóßen* — пару́шыць зако́н

das ~ ánrufen* — закліка́ць да зако́ну

kraft des ~es — у сі́лу зако́на

im Námen des ~es — і́мем зако́на

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)