Прадмет кухоннага ўжытку — металічная пласцінка з дзіркамі, якая служыць для раздрабнення, расцірання чаго‑н. Наўкол пляменнікі сядзелі, На дзядзьку пільна ўсе глядзелі, Як ён, рукавы закасаўшы, Па тарцы шоргаў, шапку зняўшы.Колас.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
Га́мар1, пра ’вялікі і цяжкі прадмет’ (Сцяц. Словаўтв.). Спачатку, мусіць, ’вялікі молат, молат’. Параўн. укр.дыял. (зах.) га́мер ’(вялікі) молат’. Запазычанне з ням.Hammer ’молат’, Параўн. Рудніцкі, 555.
Га́мар2 ’верхняя ручка ў падоўжнай піле’. Гл. га́мары.
Кумі́р2 ’каўнер (кашулі, сарочкі)’ (Нар. словатв.). Да каўнер (гл.). Параўн. укр.ковнір > ковмір > комір.
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
По́клад ’яйка або прадмет падобны на яго, які кладуць там, дзе хочуць, каб несліся куры’ (ТСБМ, ТС, Касп.), подклад ’яйка, якое падкладваюць пад курыцу’ (Мік.). Ад *po‑klad‑ti > *po‑klasti, po‑kladǫ < *klasti, kladǫ. Да класці (гл.).
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
dyscyplina
dyscyplin|a
ж.
1. дысцыпліна;
~a pracy — працоўная дысцыпліна;
przestrzegać ~y — захоўваць дысцыпліну;
2. дысцыпліна; прадмет; галіна навукі
Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)
the definite/indefinite article азнача́льны/неазнача́льны арты́кль
Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)
globe[gləʊb]n.
1. шар; любы́прадме́т у вы́глядзе ша́ра (абажур, акварыум і да т.п.)
2. гло́бус
3. the globe зямны́ шар;
She has travelled all over the globe. Яна аб’ездзіла ўвесь свет.
Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)
spiral1[ˈspaɪərəl]n.
1. спіра́ль; прадме́т спіра́льнай фо́рмы
2. паступо́вае падзе́нне або́ павышэ́нне (цэн, зарплаты і да т.п.);
an inflationary spiral інфляцы́йная спіра́ль;
a wa ge-price spiral рост заро́бку і цэн
Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)
scorn
[skɔrn]1.
v.t.
пагарджа́ць, грэ́баваць
to scorn lying — не апуска́цца да маны́, грэ́баваць мано́ю
2.
n.
1) пага́рда f.
2) прадме́т пага́рды
Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)
Спра́ва ‘дзейнасць, занятак’, ‘абавязак’, ‘рэч, з’ява’ (ТСБМ, Байк. і Некр., ТС), ‘прадмет дзейнасці, справаздача, рашэнне’ (Нас.), ‘прадмет дзейнасці ці інтарэсу’ (Ласт., Бяльк., Касп.), ‘здарэнне’ (Сержп.), ‘набыццё адзення, абутку, абноўка’ (Нік. Очерки), ‘уборы, адзенне’ (ТС), ст.-бел.справа ‘дзейнасць (?)’ (Скарына). Параўн. укр.спра́ва, польск.sprawa, чэш.sprava ‘дзейнасць і яе мэта’, серб.-харв.спра̏ва ‘інструмент, прыбор, прыстасаванне’, балг.спра́ва ‘тс’, макед.справа ‘тс’; сюды ж, відаць, прыслоўе (XVI ст.) ст.-рус.справа: пришли къ государю справа воеводы его (Яновіч, Наречие, 54). Дэрываты ад справіць ‘зрабіць, выканаць, ажыццявіць’, што да правіць, правы (гл.), якія, відаць, няма падстаў адносіць да праславянскіх утварэнняў.