кур’е́р

(фр. courrier)

1) пасыльны ва ўстанове, які разносіць дзелавыя паперы;

2) службовая асоба, якая пасылаецца са спешнымі даручэннямі (напр. дыпламатычны к.).

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)

папе́ра ж

1. Papíer n -s, -e;

газе́тная папе́ра Zéitungspapier n;

ге́рбавая папе́ра Stémpelpapier n;

лінава́ная папе́ра lin(i)¦íertes Papíer;

прамака́льная папе́ра Löschpapier n;

папе́ра ў кле́тку karíertes Papíer;

2. канц Papíer n -s, -e, Schréiben n -s, -;

афіцы́йная папе́ра Díenstschreiben n;

3. мн:

папе́ры (дакументы) Papíere pl, Ákten pl;

4. (каштоўная) Papíer n, Wértpapier n;

◊ заста́цца [быць] толькі на папе́ры nur auf dem Papíer stéhen*

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

надра́ць, -дзяру́, -дзярэ́ш, -дзярэ́; -дзяро́м, -дзераце́, -дзяру́ць; надзяры́; -дра́ны; зак.

1. чаго. Аддзіраючы, нарыхтаваць нейкую колькасць.

Н. вязку лыка.

Н. кары.

2. чаго. Навырываць чаго-н.

Н. моху.

3. чаго. Разрываючы на часткі, нарваць у нейкай колькасці.

Н. паперы.

4. чаго. Зняць абалонку з зярнят, ператвараючы іх у крупы.

Н. круп.

5. чаго. Нацерці на тарцы чаго-н.

Н. бульбы.

6. што. Начасаць, расчасаць скуру чым-н. цвёрдым (разм.).

Н. спіну.

|| незак. надзіра́ць, -а́ю, -а́еш, -а́е.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

kursíeren

vi

1) быць у абарачэ́нні (пра манеты, каштоўныя паперы)

2) хадзі́ць, курсі́раваць (пра транспарт)

3) хадзі́ць, пашыра́цца, цыркулява́ць (пра чуткі)

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

оста́ться сов. заста́цца; астацца; см. остава́ться;

◊

оста́ться на боба́х заста́цца ні з чым;

оста́ться с но́сом заста́цца з но́сам;

оста́ться на бума́ге заста́цца на папе́ры;

оста́ться в дурака́х заста́цца ў ду́рнях.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

расплы́ться сов., в разн. знач. расплы́сціся, расплы́цца;

черни́ла расплыли́сь по бума́ге чарні́ла расплыло́ся па папе́ры;

лицо́ расплыло́сь в улы́бке твар расплы́ўся ўсме́шкай;

расплы́ться в ра́зные сто́роны расплы́сціся (расплы́цца) у ро́зныя бакі́.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

канве́рт, ‑а, М ‑рце, м.

1. Пакет з паперы для перасылкі пісьма па пошце. У руках маіх — белы, панадны канверт. Цвёрды, відаць, з фотаздымкам. Брыль. Нахлябіч сеў і пачаў .. пісаць. Пасля як мае быць заклеіў лісток у канверт. Чорны.

2. Род коўдры для грудных дзяцей, пашытай у форме пакета.

[Ад фр. convert.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

намудры́ць, ‑ру, ‑рыш, ‑рыць; зак.

Разм. Тое, што і намудраваць. — Вось паглядзі, што мы тут намудрылі, — як бы сарамліва заўважыў .. [Платон Галавач], паказваючы на шырокі разгорнуты ліст паперы на стале. Хведаровіч. Выгнуліся гэтыя два дрэўцы, утварылі арку, а тады ўжо чаго толькі не намудрылі на гэтай арцы снег з марозам! Кулакоўскі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

паго́йдваць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; незак., каго-што, чым.

Гайдаць злёгку або час ад часу. Пагойдваць нагой. □ Вада пагойдвае лодку, асабліва калі набліжаецца наш цеплаход. Сачанка. Фурман спяваў нешта сумнае і шырокае, пагойдваў у такт спевам галавою. Караткевіч. / у безас. ужыв. Аўтобус пагойдвала, ручка скакала па паперы, выводзячы каракулі. Жычка.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

упако́ўка, ‑і, ДМ ‑коўцы, ж.

1. Дзеянне паводле знач. дзеясл. упакоўваць — упакаваць; вынік такога дзеяння. Упакоўка рэчаў у чамаданы. Упакоўка гатовых вырабаў.

2. Р мн. ‑ковак. Матэрыял, у які што‑н. упакавана; тара. Упакоўка з цэлафану. Кардонная ўпакоўка. □ На ўпакоўцы — белай шурпатай паперы — красавалася слова «Казбек». М. Ткачоў.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)