украі́нцы, ‑аў; адз. украінец, ‑нца, м.; украінка, ‑і, ДМ ‑нцы; мн. украінкі, ‑нак; ж.
Усходнеславянскі народ, які складае асноўнае насельніцтва Украінскай ССР.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
хака́сы, ‑аў; адз. хакас, ‑а, м.; хакаска, ‑і, ДМ ‑касцы; мн. хакаскі, ‑сак; ж.
Народ, які складае асноўнае насельніцтва Хакаскай аўтаггомнай вобласці.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
эве́нкі, ‑аў; адз. эвенк, ‑а, м.; эвенкійка, ‑і, ДМ ‑кійцы; мн. эвенкійкі, ‑кіёк; ж.
Народнасць, якая складае асноўнае насельніцтва Эвенкійскай аўтаномнай акругі.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
Мігра́цыя ’перасяленне насельніцтва, перамяшчэнне жывёльных арганізмаў, элементаў, клетак; пераход капіталу з адной галіны эканомікі ў іншую’ (ТСБМ). З рус. миграция ’тс’ (Крукоўскі, Уплыў, 77), якое з зах.-еўр. моў (паводле дзеяслова мигрировать — з ням.) < лац. migrātio ’пераход, пераезд’.
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
thickness [ˈθɪknəs] n.
1. гушчыня́;
the thickness of the population гушчыня́ насе́льніцтва
2. слой, сто́лка; пласт; таўшчыня́;
the thickness of felt слой фе́тру
Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)
ratio [ˈreɪʃiəʊ] n. (pl. -os) прапо́рцыя; суадно́сіны;
The population contains a very high ratio of young people. Вельмі вялікі працэнт насельніцтва складае моладзь.
Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)
Рале́йнік ’земляроб’ (Варл.), ’араты’, лаянк. ’нявыхаваны’ (Нас.). Вытворнае ад ралейны (гл.) ’што мае адносіны да раллі’ пры дапамозе суф. ‑ік як назва паводле прафесіі (Сцяцко, Афікс. наз., 103, 104). Зневажальнае значэнне развіваецца з уяўлення пра малую адукаванасць сельскага насельніцтва.
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
кінафіка́цыя
(ад кіна- + -фікацыя)
разгортванне сеткі кінатэатраў для абслугоўвання насельніцтва пэўнай тэрыторыі.
Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)
бландзі́н, ‑а, м.
Мужчына са светлымі валасамі. Сярод вясковага насельніцтва Рыфскіх гор сустракаецца нямала бландзінаў і шатэнаў з блакітнымі і шэрымі вачыма. В. Вольскі.
[Фр. blondin.]
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
бура́ты, ‑аў; адз. бурат, ‑а, М ‑раце, м., буратка, ‑і, ДМ ‑тцы; мн. бураткі, ‑так; ж.
Народ, які складае карэннае насельніцтва Бурацкай АССР.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)