віта́ць несов.

1. в разн. знач. приве́тствовать;

наро́д віта́ў геро́яў — наро́д приве́тствовал геро́ев;

пту́шкі го́ласна віта́юць усхо́д со́нца — пти́цы гро́мко приве́тствуют восхо́д со́лнца;

віта́ем ва́шу прапано́ву — приве́тствуем ва́ше предложе́ние;

2. поздравля́ть;

в. з по́спехам — поздравля́ть с успе́хом;

в. са свя́там — поздравля́ть с пра́здником

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

АСІРЫ́ЙЦЫ,

айсоры (саманазва атураі), народ у краінах Б.Усходу, ЗША, краінах СНД і інш. 345 тыс. чал. (1983), у краінах СНД 25 тыс. чал. (1979). Гавораць на асірыйскай мове. Вернікі пераважна нестарыяне.

т. 2, с. 33

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)

АЧА́Х, ачэ,

ачынцы, народ у Інданезіі, на Пн в-ва Суматра. Каля 2,63 млн. чал. Жывуць таксама ў Малайзіі. Агульная колькасць 2,64 млн. чал. (1987). Мова інданезійскай галіны. Вернікі — мусульмане-суніты.

т. 2, с. 164

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)

АЛТА́ЙЦЫ

(у 1922—48 наз. таксама айротамі),

народ у Рэспубліцы Алтай. 60 тыс. чал. (1979). Падзяляюцца на этнагр. групы: алтай-кіжы, тэленгіты, тэлесы, тэлеуты, тубалары, чалканцы, кумандзінцы. Гавораць на алтайскай мове.

т. 1, с. 268

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)

бунтава́ць, -ту́ю, -ту́еш, -ту́е; -ту́й; незак.

1. Падымаць бунт¹, удзельнічаць у бунце¹.

2. каго-што. Падбухторваць да бунту¹.

Б. народ.

3. перан. Пратэставаць, упарта не згаджацца.

Не магу вечарам дзяжурыць: жонка бунтуе.

4. каго. Збіваць з толку.

Ты мяне не бунтуй, я сам разбяруся.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

вы́сыпаць, -плю, -плеш, -пле; вы́сып; -паны; зак.

1. што. Сыплючы, выдаліць.

В. збожжа з мяшка.

2. што. Услаць чым-н. сыпкім.

В. сцежку пяском.

3. (1 і 2 ас. не ўжыв.). Выйсці, выбегчы ў мностве (разм.).

На вуліцу высыпаў народ.

|| незак. высыпа́ць, -а́ю, -а́еш, -а́е.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

ма́нсі, нескл., м. і ж. і мансі́йцы, -аў, адз. мансіе́ц, -сійца, м.

Народ уграфінскай моўнай групы, які насяляе Ханты-Мансійскую аўтаномную акругу, што ўваходзіць у склад Расійскай Федэрацыі.

|| ж. мансі́йка, -і, ДМ -сійцы, мн. -і, -сіе́к.

|| прым. ма́нсі, нязм. і мансі́йскі, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

belligerent

[bəˈlɪdʒərənt]

1.

adj.

1) ваяўні́чы; задзі́рысты

2) які́ вядзе́ вайну́, які́ ваю́е

2.

n.

край, наро́д, які́ вядзе́ вайну́

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

pacific

[pəˈsɪfɪk]

adj.

1) мі́рны, міралю́бны, міратво́рны

a pacific nation — міралю́бны наро́д

2) спако́йны, ці́хі

a pacific nature — спако́йная нату́ра

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

павалі́ць​II разм.

1. (пра народ) strömen vi (h, s), stürzen vi (s);

2.:

снег павалі́ў es begánn in díchten Flócken zu schnéien

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)