мнагадзе́тны, ‑ая, ‑ае.

Які мае многа дзяцей. Мнагадзетная маці. Мнагадзетная сям’я.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

мнагапро́фільны, ‑ая, ‑ае.

Які мае некалькі або многа профіляў. Мнагапрофільная лабараторыя.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

многагаліно́вы, ‑ая, ‑ае.

Які мае многа галін (гл. галіна). Многагаліновая гаспадарка.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

многаметро́вы, ‑ая, ‑ае.

На многа метраў даўжынёю, працягласцю, намерам. Многаметровы канат.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

многапудо́вы, ‑ая, ‑ае.

Масай у многа пудоў; вельмі цяжкі. Многапудовая цыстэрна.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

многаразо́вы, ‑ая, ‑ае.

Які паўтараўся або паўтараецца многа разоў. Многаразовы напамінак.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

наблука́цца, ‑аюся, ‑аешся, ‑аецца; зак.

Разм. Многа паблукаць. Наблукацца ў лесе.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

набраха́цца, ‑брашуся, ‑брэшашся, ‑брэшацца; зак.

Разм. груб. Уволю набалбатацца, многа пабалбатаць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

наважда́цца, ‑аюся, ‑аешся, ‑аецца; зак.

Разм. Многа паваждацца. Наваждаўся са справаздачай.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

навыстру́гваць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; зак., чаго.

Выстругаць, абстругаць многа чаго‑н.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)