Пачэ́сны ’ганаровы, які карыстаецца пашанай’, ’які робіць гонар каму-н.’ (ТСБМ; КЭС, лаг.; Нас.). Укр. поче́сний, поче́стний, рус. поче́стно́й, польск. poczesny, н.-луж. pocny, в.-луж. počestny, чэш., славац. počesthú, серб.-харв. по̏часни. Варыянт (магчыма, праславянскі) да прасл. čьstьnъjь < čьstь > чэсць, чэсны (гл.).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

open one’s eyes to something

адкры́ць каму́-н. во́чы на што-н.

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)

tread on one’s toes

наступі́ць каму́ на мазо́ль, абра́зіць або́ угняві́ць каго́

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)

whom

[hu:m]

pron.

каму́, каго́

To whom it may concern — Таму́, каго́ ты́чыцца

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)

процістая́ць, ‑стаю, ‑стаіш, ‑стаіць; незак.

1. Быць проціпастаўленым, процілеглым каму‑, чаму‑н.; знаходзіцца ў процілеглых, варожых трупах. Яны — ворагі савецкай улады. Група гэтых інжынераў у аповесці [Х. Шынклера] процістаіць Прыстрому. Арабей.

2. каму-чаму. Захоўваць устойлівае становішча пад дзеяннем чаго‑н.; вытрымліваць націск чаго‑н. Не мець сілы процістаяць ветру. // Аказваць супраціўленне, процідзеянне каму‑, чаму‑н. Процістаяць хваробам.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

оповеща́ть несов. апавяшча́ць (каго); абвяшча́ць (каму што); (извещать) паведамля́ць (каму);

заблаговре́менно оповеща́ть о собра́нии всех уча́стников за́гадзя апавяшча́ць аб схо́дзе ўсі́х удзе́льнікаў, за́гадзя абвяшча́ць аб схо́дзе ўсі́м удзе́льнікам;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (актуальны правапіс)

прэзентава́ць, ‑тую, ‑туеш, ‑туе; зак. і незак., каго-што каму.

Разм. уст. Паднесці (падносіць) у якасці падарунка; падараваць. — Ты не выскаляйся, а падумай добра. Чаму гэта.. [Аляксей Сцяпанавіч] прэзентаваў карасі нам, а не каму іншаму. Паслядовіч.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

заняду́жыцца, ‑жыцца; безас. зак., каму.

Пра адчуванне хваробы. Занядужылася нешта Базылю. Нікановіч.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

даве́рнік, ‑а, м.

Той, хто выдаў каму‑н. даручэнне (у 2 знач.).

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

афранцу́зіць, ‑цужу, ‑цузіш, ‑цузіць; зак., каго.

Прывіць каму‑н. французскую мову, звычаі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)