усо́вещивать несов. крана́ць сумле́нне (каго); (стыдить) саро́міць, сарамаці́ць; (уговаривать) угаво́рваць;
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
По́чут: і по́чуту няма ’нічога не чуваць пра каго-, што-небудзь’, ’слых пра каго-небудзь’, ’чутка, вестка’ (ТСБМ, Сцяшк. Сл., Шат.), почу́тка ’чутка’ (ТС), по́чат ’дух’ (дзярж., Сл. ПЗБ), ’след, знак’ (Сцяшк. Сл.). Утвораны ад пачу́ць (гл.), якое з *po‑čuti, як по́гляд, по́зірк.
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
Адбаўля́цца ’імкнуцца пазбавіцца каго-небудзь’ (Нас.), адбаўляць ’змяншаць; частаваць’ (Нас., Касп.). Гл. бавіцца.
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
Падра́чыць ’падражніць’ (Сцяшк.) з польск. podręczyć ’памучыць каго-н., пакпіць над кім-н.’.
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
Пашыба́ць ’быць падобным на каго-н.’ (рэч., Мат. Гом.). З рус. пошиба́ть ’тс’.
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
прича́стность ж. дачыне́нне, -ння ср. (да каго, да чаго), прычы́ннасць, -ці ж. (да каго, да чаго), прычыне́нне, -ння ср. (да каго, да чаго); прынале́жнасць, -ці ж. (да каго, да чаго), заме́шанасць, -ці ж. (у чым); удзе́л, -лу м. (у чым); звя́занасць, -ці ж. (з чым); см. прича́стныйII.
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
стра́шыць, -шу, -шыш, -шыць; незак., каго (што).
Прымушаць баяцца каго-, чаго-н., выклікаць у каго-н. страх.
С. дзяцей.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
тыра́ніць, -ню, -ніш, -ніць; незак., каго (што).
Мучыць каго-н., здзекавацца з каго-н.
Ён тыраніў нават сваіх родных.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
вырака́цца (каго, чаго) несов. отрека́ться (от кого, чего); отверга́ть (кого, что)
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
вы́рачыся (каго, чаго) сов. отре́чься (от кого, чего); отве́ргнуть (кого, что)
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)